چرا باید فرمان جهادتبیین را نصب العین كنیم؟
روز جمهوری اسلامی و ضرورت خودکفایی در امر روایت
تحریف آنها و کاهلی ما در تولید روایت از جمهوری اسلامی امر را بر مستکبران مشتبه کرده است که گویی می توانند با تولید روایت بر این جمهوری سیطره پیدا کنند.
خبرگزاری مهر، گروه فرهنگ و اندیشه: مرتضی بریری، فعال فرهنگی و نویسنده کتاب «معاصریت تاریخ» در یادداشتی به مسئله ضرورت «جهاد تبیین» پرداخته است.
این یادداشت را که در اختیار مهر قرار گرفته در ادامه بخوانید:
چهل و سه سال پیش در چنین روزی (یوم الله ۱۲ فروردین)، عامه مردم ایران به مراد و مرشد مذهبی خود اعتماد کرده و به «جمهوری اسلامی» رأی «آری» دادند. مراد آنها پرچمدار قیام بود و تلاش وی در ایجاد «وحدت کلمه» هم قیام را به نتیجه رساند. بدین سبب طبیعی بود که متر و معیار مردم برای انتخاب نظام سیاسی جدید، شخص معمار کبیر انقلاب باشد و رای شان را به «جمهوری اسلامی امام خمینی» بدهند.
«جمهوری اسلامی امام خمینی» که اولین محمل برای اسلام سیاسی بود، از همان روزهای اول شکل گیری، مرزبندی های جدیدی در جهان ایجاد کرد و جبهه نبرد مستضعفان مقابل مستکبران را گشود. از این نظر جمهوری اسلامی امام خمینی (ره) ماهیتی الوهی پیدا کرد و تبار سیاسی و معنوی اش به حرکت پیغمبران الهی رسید.
کار ویژه و سترگ بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران، نزدیک کردن ساختار حاکمیت به مردم بود به نحوی که مرز میان این دو – که قدمتی به اندازه قدمت ایران داشت – برداشته شده و حاکمیت مردم بر مردم به مفهوم واقعی کلمه ایجاد شود. این نزدیکی موجب شد تا لحظات و صفحات درخشانی در تاریخ ایران معاصر رقم بخورد. بر اثر این همدلی مردم با دستانی تقریباً خالی به مقابله با نیروی مهاجم و دشمنی وحشی بروند که برای نابودی این جمهوری نوپا از جانب مستکبران جهان، تا بن دندان مسلح شده بود.
پس از اختتام جنگ، پرچم قیام به جانشین برحق امام خمینی (ره) رسید و این درس آموخته مکتب انبیا و ائمه زعامت سیاسی و شرعی را در «جمهوری اسلامی امام خمینی» که تاییدیه عامه مردم را نیز به همراه داشت، برعهده گرفت. زمانی این پرچم دست به دست شد که کشور سخت ترین شرایط را تحمل می کرد و این سختی از آن تاریخ تا حالا ادامه داشته است. چونکه مستکبران امیدی واهی داشتند که پرچم بعد از رحلت حضرت امام همراه پیکر مطهر او به خاک سپرده شود، اما چه خیال خامی داشتند. قیام و جمهوری منتج از آن بعد از عروج ملکوتی امام (ره) نیز لحظه به لحظه قدرتمندتر شد و به جایی رسید که حالا از بازیگران اصلی تحولات جهانی است.
همانطور که اشاره شد جمهوری اسلامی ایران سنگر اصلی مستضعفان جهان برای نبرد مقابل مستکبران است. برهم زدن نظم آهنین جهان توسط این جمهوری که صفت اسلامی را هم یدک می کشد، حصر روایت و حصر رسانه ای آنرا سبب شد. ساختارهای اقتصادی و سیاسی مستکبران، بجز حبس اقتصاد، حبس رسانه ای و «حبس و حصر روایت» این جمهوری را پیش گرفتند تا صدای این اصلاحات و جبهه بندی جدید به شهروندان جهان نرسد.
به طور کل ایران قبل از انقلاب هم سال ها بود که هیچ روایتی را از خود تولید نمی کرد و اتفاقاً همان مستکبران بودند که با دانش های استعماری خود به تولید روایت از ایران می پرداختند. متأسفانه ما روایت های خودمان را نداریم و مدام منتظریم تا دیگران بیایند و ما را روایت کنند. طبیعی است که آنها در روایت هایشان لحظات درخشان این چهاردهه را سانسور کنند.
تحریف آنها و کاهلی ما در تولید روایت از جمهوری اسلامی امر را بر مستکبران مشتبه کرده است که گویی می توانند با تولید روایت بر این جمهوری سیطره پیدا کنند.(کما این که قبل از قیام و قبل از شکل گیری جمهوری اسلامی، با تولید روایت بر ساختارهای سیاسی ایران سیطره پیدا کرده بودند.) فلسفه صدور فرمان «جهاد تبیین» از اینجا شکل گرفته است. این فرمان دستوری شرعی از رهبری سیاسی و دینی است و دامنه مخاطبانش به وسعت کل کشور و همه ایرانیان (و حتی ایرانیان سراسر جهان) است. قبل از فرمان حضرت امام خامنه ای (مدظله العالی) نیز عقلانیت ایجاب می کرد که به تولید این روایات بپردازیم، اما توگویی که باید هشداری می بود تا خفتگان را بیدار می کرد. اما حالا دیگر تولید روایت از لحظات درخشان این چهار دهه، وظیفه ای شرعی است و کاهلی برنمی تابد. بیایید از همین جشن همه پرسی شروع نماییم و از همین روز جمهوری اسلامی، لباس مقدس جهاد را بپوشیم.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب