به گزارش كادو دونی به نقل از روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، نرگس افضلی كارشناس مرمت در این نشست اظهار داشت: «پیچیدگی ساختاری و ساختار صدمه پذیر پروتئینی چرم، روغن موجود در ساختار، ماده و روش های دباغی و شیمی مربوط به فرآیند آن، فرآیند رنگ رزی و... باعث مكانیسم های بسیار پیچیده و متنوعی در فرآیند تخریب می گردد. »او اضافه كرد: «از این رو شناخت و بررسی خصوصیت های ساختاری و فن شناسی چرم مهم و ضروری است. »این كارشناس خاطرنشان كرد: «از آنجا كه حفاظت از این گونه آثار بر حسب تنوع گونه ها، چگونگی تهیه و آماده سازی و نوع مواد مصرفی متفاوت خواهد بود حفظ آنها نیاز به بررسی دقیق در تمام جوانب دارد كه باعث درك بهتر و كامل تری از روند تخریب و صدمه شده و به انتخاب راهكار حفاظتی و نحوه برخورد صحیح و اصولی با اثر منجر می گردد. »مرمت چرم، دشوارترین مرمت فریبا مجیدی كارشناس ارشد حفاظت و استاد دانشگاه هنر اسلامی تبریز دیگر سخنران این نشست با بیان مواردی درمورد روش های درمان آثار چرمی، مزایا و معایب، چرم را دشوارترین شی دانست كه می توان آن را مرمت كرد و اظهار داشت: «لازم است پژوهش های گسترده ای در این حوزه انجام گیرد تا راهكارهای مناسبی برای حفاظت و مرمت هر چه بهتر چرم های تاریخی به دست آید. »او در ادامه آثار چرمی را شامل جلد كتاب، تابلوهای سوخت و نقاشی، غلاف چرمی شمشیر و خنجر، ادوات سواركاری، كفش، كیف، لباس، آثار هنری و مردم شناسی، آثار چرمی تزیین شده با طلاكاری و نقاشی سوخت و معرق و حكاكی و گلدوزی اعلام نمود و اضافه كرد: «گرد و غبار، رسوبات ناشی از محیط، قارچ ها، باكتری ها، حشرات، موش ها، خشك شدن، اسیدی شدن، پارگی، خراش و... از صدمه های چرم به شمار می آیند. »این كارشناس در ادامه با اشاره به سه راه درمان، مرمت و حفاظت برای نگهداری چرم ها به بیان شیوه های تشكیل دهنده این سه راهكار پرداخت. بررسی علل بروز افزایش اسیدیته در روند درمان اشیا چرمیسخنران بعدی این نشست بابك حجتی مرمتگر و استاد دانشگاه هنر اسلامی تبریز بود كه با اشاره به تأثیر میزان اسیدیته در روند تخریب چرم های تاریخی و درمان آن اظهار داشت: «اسیدیته بالا در چرم های تاریخی سبب بروز مشكلات فراوان از جمله از دست رفتن خواص فیزیكی و شیمیایی كل اثر می گردد. »او اضافه كرد: «فرآیند اكسیداسیون و تغییر ماهیت اسیدهای امینه به همراه اكسیداسیون نوری و بود و نبود رطوبت، آلاینده های جوی و... همگی می توانند سبب افزایش PH در چرم های تاریخی شوند. »این پژوهشگر با اشاره به اینكه ماهیت یون های H مثبت هم در این میان تأثیرگذار هستند خاطرنشان كرد: «لزوم بررسی علل بروز افزایش اسیدیته در روند درمان اشیای چرمی امری لازم به نظر می رسد. » اكرم السادات میرمنتهایی متخصص مرمت آثار آرشیوی و چرمی، دیگر سخنران این نشست با عرضه مقاله ای و با مقایسه پلی اتیلن 400 و گلیسرول 92 به عنوان پوشش حفاظتی درمانی چرم های تاریخی به كمك آنالیز DSC اظهار داشت: «مشخص كردن این مسأله كه كدام یك از این دو ماده برای درمان چرم های صدمه دیده مناسب تر است، مواد نرم كننده چه تأثیری بر بافت مولكولی چرم می تواند داشته باشد و معرفی روش آنالیز دستگاهی DSC اهدافی است كه در این مقاله دنبال می گردد. »او از بین رفتن مواد محلول در آب چرم مانند تانن ها، از دست رفتن محتوای رطوبتی درونی چرم، آلوده كننده های محیطی، جنس چرم، نور و... را عوامل صدمه رسان چرم دانست و خاطرنشان كرد: «مهم ترین عامل صدمه رسان به چرم از دست رفتن محتوای رطوبت آن به وسیله نرم كننده ها است. »او اظهار داشت: «لزوما نباید برای نرم كردن چرم های خشك شده از نرم كننده بهره برد زیرا كه در اغلب موارد نرم كننده ها به محتوای چرم صدمه می رسانند از این رو باید با استفاده از شرایط حفاظتی مناسب اشیای چرمی را از نابودی نجات داد و تنها در مواردی خاص از نرم كننده ها به عنوان درمان بهره برد. »كلوسلG بهترین درمان برای چرم های سوزن دوزی فرناز افتخاریان كارشناس رشته مرمت آثار تاریخی سخنران دیگر این نشست با مقایسه روغن سیلیكون و كلوسل Gدر استقامت بخشی چرم های تاریخی با اشاره به مطالعه موردی یك قطعه چرم سوزن دوزی شده دوره صفوی پرداخت. او اظهار داشت: «با توجه به اینكه همه چرم های تاریخی ساده نیستند، كارایی مواد مرمتی از جمله استقامت بخش ها برای هر گونه از آن ها متفاوت است. »او با اشاره به اینكه ممكن است روی چرم طلاكاری یا سوزن دوزی شده یا روغن كمان یا در آن لاك الكل به كار رفته باشد خاطرنشان كرد: «در مورد چرم هایی كه لاك الكل یا روغن كمان دارند با استفاده از پارالویید می توان استقامت بخشی را انجام داد اما چرم هایی كه سوزن دوزی شده اند مثل اثر مورد نظر كلوسل جی بهترین راه برای درمان است. »این كارشناس اضافه كرد: «علاوه بر این از تأثیرات روغن سیلیكون بر روی انواع چرم های كه دارای الحاقات هستند هیچ گونه گزارشی نداشتیم بنابراین از روغن سیلیكون دركار مرمت اثر مورد نظر استفاده نشد ولی از این روغن به عنوان نرم كننده در امور مرمتی مورد استفاده قرار گرفته است. »