به بهانه زادروز شاعر گیلك زبان،
آیا شیون از شبکه استانی شنیده می شود؟!
به گزارش کادو دونی، از گیلان معاون فرهنگی حوزه هنری گیلان، با اشاره به اینکه متاسفانه نهادهای فرهنگی استان نتوانسته اند آنگونه که شایسته است، جامعه بخصوص نسل جوان را با زبان مادری پیوند بزنند، بیان نمود: آیا اشعار شیون از شبکه استانی شنیده می شود تا زبان مادری و فرهنگ بومی و محلی برای مردم جذابیت داشته باشد؟!
مرحوم میراحمد سید فخری نژاد مشهور به «شیون فومنی» از شاعران و مشاهیر شعر و ادب گیلان است. وی در سوم دیماه سال ۱۳۲۵ در شهرستان فومن دیده به جهان گشود و در ۲۳ شهریور ماه سال ۱۳۷۷ به دلیل بیماری مزمن کلیوی درگذشت.
از شیون تابحال دفترهای مختلف شعر و نوار صوتی به فارسی و گیلکی انتشار یافته است. کمتر کسی است که حتی از سر تفنن با شعر و ادبیات سروکار داشته باشد و با نام و شعر شیون آشنا نباشد. شیون فومنی، در طول عمر پربار شاعری خود همواره از مصاحبه های مطبوعاتی دوری می کرد؛ چون که به دسته بندی های انجمنی و گروه بندی های معمول و متداول اعتقادی نداشت. بیشتر آثار مکتوب شیون بعد از درگذشت وی، توسط فرزندش چاپ و انتشار یافته است.
محمد پرحلم در گفت وگو با ایسنا، ضمن اشاره به محبوبیت مرحوم شیون فومنی و اشعار او، اظهار نمود: شیون فومنی در دل مردم جا دارد و همه مردم گیلان و گیلک زبانان، شعرهای شیون را شنیده اند و با آن هم ذات پنداری کرده اند؛ انگار شیون بخشی از زندگی آنان را روایت می کند.
وی اشعار شیون را زبان روزمره مردم گیلان دانست و اضافه کرد: اشعار شیون در دل و جان مردم نفوذ کرده، چونکه از زلالی خاصی برخوردار بوده و به شکلی کلام عادی گیلک زبانان است؛ در واقع شیون به خاطر وزن و قافیه، ارکان جمله را به هم نریخته و همین سادگی و بی پیرایگی است که سبب شده مردم توجه خاصی به شیون و اشعارش داشته باشند.
معاون فرهنگی حوزه هنری گیلان "روایت" را یکی از خصوصیت های شعرهای شیون دانست و خاطرنشان کرد: همانگونه که در قرآن هم می بینیم، زندگی ما با قصه ها عجین شده و روایت ها در دل و جان ما جا می گیرد.
پرحلم، منظومه "گاو" مرحوم شیون را مملو از داستان ها و روایت های خواندنی دانست و متذکر شد: ظرفیتهای بالقوه و بالفعل فرهنگ مردم گیلان بالا بوده و استاد شیون به بهترین شکل از این فرهنگ بهره گرفته است؛ در منظومه "گاو" اسامی شاعران و هنرمندان زیادی از خطه گیلان آمده و همین مبحث توجه مردم را جلب کرده است.
وی از دیگر خصوصیت های شعر شیون را توجه به فرهنگ خوراک و غذاهای محلی گیلان دانست و افزود: در اشعار شیون اسامی انواع و اقسام غذاها و اشربه مردم گیلان آمده که جزئی از فرهنگ و آداب و رسوم ما به حساب می آید و در واقع با آنها زندگی می نماییم.
معاون فرهنگی حوزه هنری گیلان با اشاره به اینکه هنرمند به دنبال رساندن پیام نیست و می خواهد حرف خودش را بزند، تصریح کرد: هنرمند با کمک شعر به بازتاب زندگی ادوار گذشته خودش می پردازد و بنابراین شیون فرهنگ و سنت گیلان را بازنمایی کرده است.
وی با گله مندی از فاصله گرفتن ادبیات بومی با شعر گیلکی درجه یک، افزود: زبان شعر شیون ذاتا سلیس و روان و بدون تکلف بود و حرف مردم را می زد بنابراین شاعران ما هم باید این سادگی در گفتار را ملاک قرار دهند تا به مخاطب نزدیک شوند و مخاطب احساس صمیمیت بیشتر با شعر پیدا کند و به سمت شعر گیلکی که مبتنی بر زبان مادری است، برود.
پرحلم، با اشاره به اینکه متاسفانه نهادهای فرهنگی استان نتوانسته اند آنگونه که شایسته است جامعه بخصوص نسل جوان را با زبان مادری پیوند بزنند، بیان نمود: آیا اشعار شیون از شبکه استانی شنیده می شود تا زبان مادری و فرهنگ بومی و محلی برای مردم جذابیت داشته باشد؟!
وی یکی دیگر از دغدغه های حوزه زبان مادری را کمبود آثار مکتوب در این بخش دانست و اظهار داشت: متاسفانه تعداد کتاب های انتشار یافته در رابطه با شیون و شعر او اندک بوده و دوستداران ادبیات گیلکی با تولیدات بسیار کمی مواجهند.
معاون فرهنگی حوزه هنری گیلان، فضای مجازی را فرصت خوبی برای بازنشر اشعار شاعران گیلک زبان همچون شیون فومنی دانست و بیان نمود: عدم بازنشر آثار فاخر سبب شده مردم با کارهای دست چندم مواجه شوند و قله هایی همچون شیون را فراموش کنند بنابراین اگر مقرر است زبان گیلکی را زنده نگه داریم باید آنرا با اشعار و موسیقی گیلکی پیوند بزنیم؛ در غیر این صورت به زبان مادری پشت کرده ایم.
منبع: kadodooni.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب