پایان سرد برای دنیای داغ احضار آیا آخرین مراسم نقطه مرگ ژانر ترس نوین است؟ به گزارش کادو دونی، دنیای «احضار» که با نبوغ جیمز وان متولد شد، حالا با فیلم «آخرین مراسم» به نقطه ای رسیده که مرز بین حقیقت و ماوراء باردیگر زیر سؤال می رود. سرویس فرهنگ و هنر مشرق - نهمین فیلم از دنیای سینمایی «احضار» (The Conjuring) با عنوان «آخرین مراسم» یک پایان کم رمق برای این مجموعه سینمایی بود. موفقیت تجاری دنیای سینمایی «احضار» که به ابتکار «جیمز وان» شروع شد، به صورت گسترده مورد تحسین قرار گرفت؛ به صورتی که برخی رسانه ها آنرا «اولین دنیای سینمایی موفق بعد از مارول» نامیده اند اما در ادامه راه اسپین آف ها مورد انتقاد قرار گرفت و نتوانست به یک مجموعه سینمایی تبدیل گردد.در میان فیلم های فجیع، آثاری که در حوزه ماورایی (فراطبیعی) قرار می گیرند فیلم هایی که در آنها شرور یا نیروی منفی موجودیت سایه وار دارد، حس وحشت بیشتری را در تماشاگر تقویت می کند و تصور مخاطب این است که اهریمنی در درون یا کنارش حلول کرده است. به این علت اولین قسمت مجموعه احضار مورد توجه قرار گرفت.«جیمز وان» همان کیفیتی را ارایه داد که درقسمت اول مجموعه توطئه آمیز( Insidious ) نشان داده بود و تمایل به تماشای چنین آثاری را باردیگر احیا کرد.بر اساس داستان واقعی یا شایعات؟ ادوارد وارن (Edward Warren) معروف به اد (Ed) در ۷ سپتامبر ۱۹۲۶ متولد شد. لورین وارن (Lorraine Warren) در ۳۱ ژانویه ۱۹۲۷ به دنیا آمد. آن دو در سال ۱۹۴۵ با یکدیگر ازدواج کردند و در ۱۹۵۰ صاحب دختری به نام جودی شدند. اد نویسنده، سخنران و اهریمن شناسی خودآموخته بود، در صورتیکه لورین رویت گر و واسطه روحی (medium & clairvoyant) به شمار می رفت.مشهورترین اهریمن شناسان آمریکایی، اد و لورین وارن، پرونده هایی را بررسی نموده اند که در آنها به اشخاصی کمک کرده اند که ادعا می شد تسخیر شده اند، در خانه ای جن زده ساکن شده اند یا احتیاج به اجرای مراسم جن گیری (exorcism) داشته اند.وارن ها به علت مطالعه و بررسی در مورد ماجراهای ماورایی و خانه های تسخیرشده شهرت یافتند؛ همچون پرونده ی تسخیر آمیتی ویل در نیویورک.در طول تحقیقاتشان، آنها مجموعه ای از اشیای در رابطه با رویدادهای ماورایی گردآوری کردند همچون عروسک «آنابل» که در موزه ی ماورایی واقعی شان در زیرزمین خانه شان در مونرو، کنتیکت نگهداری می شد.پس از درگذشت اد در سال ۲۰۰۶ در سن ۷۹ سالگی و لورین در سال ۲۰۱۹ در سن ۹۲ سالگی، این موزه توسط دخترشان جودی (Judy) و دامادشان تونی اسپرا (Tony Spera) اداره شد.این مجموعه بالاتر از ۲.۵ میلیارد دلار فروش جهانی داشته و ابتدا توسط جیمز وان (James Wan) و سپس مایکل چاوز (Michael Chaves) کارگردانی شد.لورین وارن قبل از درگذشتش، بعنوان مشاور در دو فیلم نخست احضار حضور داشت.آن ها همینطور موزه ی اشیای ماورایی وارن ها (The Warrens Occult Museum) را تأسیس کردند که در آن، اشیای خیلی از پرونده هایی که بررسی نموده بودند نگهداری می شد — همچون عروسک آنابل (Annabelle)، عروسک پارچه ای «راگدی ان» که گفته می شد تسخیر شده است.البته، خیلی از مردم نسبت به آن چه وارن ها ادعا می کردند دیده یا انجام داده اند تردید دارند. در عین حال از آن چه که تحت عنوان خاطرات آنان عنوان شده، یک مجموعه سینمایی با چندین میلیارد سود تولید شده است و به همین بهانه مجموعه این آثار را بررسی خواهیم کرد.احضار-۲۰۱۳ ( The Conjuring ) زمان وقوع: ۱۹۷۱ اولین فیلم از مجموعه «احضار» که مخاطبان را با اد و لورین وارن آشنا کرد و روایت فیلم بر پایه پرونده ی واقعی خانواده ی پِرون (Perron) تولید شده است. در سال ۱۹۷۱، راجر پِرون (ران لیوینگستون) و کارولین پِرون (لی لی تیلور) با بازی) بهمراه پنج دخترشان آندریا، نانسی، کریستین، سیندی و ایپریل — به یک خانه ی مزرعه ای در ایالت رود آیلند نقل مکان کردند. طولی نکشید که در خانه اتفاقات عجیب آغاز شد: صداهای مرموز، بوی تند و غیرقابل توضیح، و احساس حضور چیزی در سایه ها. وقتی وارن ها بوسیله محققان دیگر از این ماجرا باخبر شدند، به خانه ی پِرون ها رفتند و بر اساس گزارش ها یک جلسه ی احضار روح برگزار کردند، هرچند در فیلم، این رویداد بصورت مراسم جن گیری به تصویر کشیده شده است. آندریا پِرون در گفتگویی با روزنامه ی USA Today در سال ۲۰۱۳ توضیح داد که چه دیده است: «مادرم آغاز کرد به صحبت کردن به زبانی که از این دنیا نبود، با صدایی که صدای خودش نبود. صندلی اش از زمین بلند شد و او را به آن سوی اتاق پرتاب کرد.» خانواده ی پِرون سر انجام در سال ۱۹۸۰ خانه را ترک کردند. این پرونده یکی از شناخته شده ترین تحقیقات ماورایی وارن ها است و پایه ی اصلی فیلم نخست The Conjuring محسوب می شوداین فیلم با کارگردانی جیمز وان (James Wan) بعنوان نقطه ی اوج دنیای احضار شناخته می شود.راهبه – ۲۰۱۸ ( The Nun ) زمان وقوع: ۱۹۵۲ در سال ۱۹۵۲، دو راهبه در صومعه ی سنت کارتا در رومانی هنگام کوشش برای یافتن یک یادگار مقدس مورد حمله ی نیرویی نامرئی قرار می گیرند. یکی از آنها به نام خواهر ویکتوریا می گریزد اما بعداً جنازه اش پیدا می شود. دیو یا موجود شیطانی ای که خویش را بشکل یک راهبه درآورده – والاک (Valak) – آغازگر ترس در این قسمت است. شخصی به نام فرنچی که تدارکات صومعه را می آورد، جسد را می یابد. واتیکان کشیشی به نام پدر برک و خواهر ایرین را برای مطالعه اعزام می کند. در جریان حوادث، مشخص می شود والاک قصد تسخیر ایرین را دارد، اما فرنچی با استفاده از «خون مسیح» او را نجات می دهد. در پایان، فرنچی فاش می کند نام واقعی اش موریس است؛ اما نشانه ی صلیب وارونه روی گردنش نشان داده است او توسط والاک تسخیر شده است. این رویداد به فیلم (احضار) متصل می شود: بیست سال بعد، در یک سمینار، وارن ها درحال کوشش برای جن گیری از موریس هستند — اتفاقی که موجب می شود لورین آینده ی مرگ اد را ببیند.آنابل۲۰۱۴ (Annabelle) زمان وقوع: ۱۹۶۷ در سانتامونیکا، جان فرم به همسرش میا عروسکی می دهد. همان شب، دخترخوانده ی خانواده ی هیگینز (آنابل/جنیس) و نامزدش والدینش را می کشند. میا زخمی می شود و از عروسک متنفر است، اما عروسک باردیگر نزد آنها برمی گردد. اتفاقات شیطانی ادامه خواهد یافت تا وقتی که پدر پرز تلاش می کند کمک نماید، اما مورد حمله ی نیروهای شیطانی قرار می گیرد. بالاخره، زنی به نام اِولین خویش را فدا می کند تا میا و دخترش لیا را نجات دهد. در پایان، عروسک در دست مادری دیده می شود که آنرا برای دخترش دبی خریده — همان پرستاری که در شروع فیلم احضار دیده می شود.آفرینش آنابل – ۲۰۱۷ ( Annabelle: Creation) زمان وقوع: ۱۹۵۵ در سال ۱۹۴۳، عروسک ساز مهربانی به نام ساموئل مولینز و همسرش استر دخترشان «بی» (Bee) را در تصادف از دست می دهند. دوازده سال بعد، آنها خانه شان را برای چند دختر یتیم و یک راهبه باز می کنند. یکی از دخترها به نام جنیس که فلج اطفال دارد، وارد اتاقی قفل شده می شود و در آن جا عروسک آنابل را می یابد. بعد از باز کردن کمد، اتفاقات فجیع شروع می شود. دیوی که در خانه است، روح آنابل را تقلید می کند و قصد تسخیر جنیس را دارد. بالاخره، دیو موفق می شود جنیس را تسخیر کند. جنیس می گریزد، نام خویش را آنابل می گذارد و توسط خانواده ای به نام هیگینز به فرزندی پذیرفته می شود. سال ها بعد، او نامزدش را که به یک فرقه ی شیطانی تعلق دارند می کشند، اتفاقی که به فیلم Annabelle (۲۰۱۴) گره می خورد. این فیلم یکی از موفق ترین و فجیع ترین اسپین آف های مجموعه است.بازگشت آنابل – ۲۰۱۹ (Annabelle Comes Home) زمان وقوع: ۱۹۷۲ در شروع فیلم، وارن ها عروسک آنابل را از پرستاران (دبی و کامیل) می گیرند و در اتاق اشیای ماورایی خود قرار می دهند. در غیاب آنها، دخترشان جودی و پرستارش مری الن همراه دوست فضولش دنیلا با کابوسی واقعی مواجه می شوندریال؟ چون دنیلا به اتاق اشیا می رود و درِ محفظه ی آنابل را باز می گذارد. روح های مختلفی آزاد می شوند، اما در آخر دختران موفق می شوند آنابل را باردیگر در محفظه اش حبس کنند. فیلم از نظر خیلی از طرفداران ضعیف ترین اثر این مجموعه است.نفرین زن گریان – ۲۰۱۹ (The Curse of La Llorona) زمان وقوع: ۱۹۷۳ بر اساس افسانه ای مکزیکی در رابطه با ی زنی که در حسادت، فرزندانش را غرق می کند و روحش سرگردان می ماند. در لس آنجلس دهه ی ۷۰، مددکاری اجتماعی به نام آنا تیت-گارسیا با این روح روبه رو می شود. او با کمک پدر پرز (که قبل تر در Annabelle ظاهر شده بود) و رافائل اولورا موفق می شود روح لا یورونا را نابود کند. بااینکه از لحاظ ارتباط با دنیای احضار جالب است، اما از نظر داستان و ترس چندان موفق نبود.احضار ۲ – ۲۰۱۶ ( The Conjuring 2) زمان وقوع: ۱۹۷۷ این قسمت برمبنای پرونده ی «روح خبیث اینفیلد» در لندن ساخته شد. دنباله ی اولین فیلم، یعنی (احضار ۲)، برمبنای پرونده ی واقعی “پولترگایست اینفیلد تولید شده است ماجرایی که میان سالهای ۱۹۷۷ تا ۱۹۷۹ در اینفیلد، لندن رخ داد و یکی از مشهورترین پرونده های ماورایی در تاریخ انگلستان به حساب می آید. در این ماجرا، پِگی هاجسون — مادری مجرد با چهار فرزند — صداهای بلند و غیرعادی ای از اتاق دخترانش شنید. او بعدها ادعا کرد شاهد بوده است که کشوها خودبه خود حرکت کرده اند تا درِ اتاق را مسدود کنند و حتی پرده ها دور بدنش پیچیده شده اند تا خفه اش کنند. برخلاف خیلی از داستان های کلیشه ای در فیلم های فجیع، خانواده ی هاجسون واقعا با پلیس تماس گرفتند، و افسران پلیس نیز گزارش دادند که حرکات عجیب و غیرقابل توضیحی در خانه دیده اند. یکی از دختران، جانت ۱۱ ساله، ادعا کرد که ازطریق یک روح شیطانی تسخیر شده است. اد و لورین وارن نیز جهت بررسی پرونده به آن جا رفتند، و لورین وارن بعدها این ماجرا را یکی از «وحشتناک ترین پرونده های دوران کاری اش» توصیف کرد. طبق ضبط های صوتی موجود در بایگانی وارن ها، جانت با صدای مردی به نام بیل ویلکینز — مردی که گفته می شد سال ها پیش در همان خانه مرده بود — صحبت می کرد. یکی از تصاویر معروف این پرونده نیز عکسی از لحظه ی پرواز یا «شناور شدن» ژانت در هوا است که هنوز هم میان محققان ماورایی و شکاکان، بحث برانگیز است. خانواده ی هادجسون مورد آزار روح پیرمردی به نام بیل ویلکینز قرار می گیرند. وارن ها برای مطالعه می آیند و می فهمند که والاک باردیگر پشت ماجراست. لورین با گفتن نام واقعی شیطان، او را شکست می دهد. فیلم از نظر روایت و هیجان، یکی از بهترین دنباله های ژانر فجیع به حساب می آید. هرچند در رابطه با ی صحت واقعی اتفاقات پرونده ی اینفیلد هنوز میان مردم اختلاف نظر وجود دارد — عده ای باور دارند و عده ای نه — اما جانت (یکی از دختران خانواده) در گفتگویی با شبکه ی ITV News در سال ۱۹۸۰ (به نقل از Daily Mail) اعتراف کرده بود: «آره، یکی دو بار پدیده ها را جعل کردیم، فقط به جهت اینکه ببینیم آقای گروس و آقای پلیفِر متوجه می شوند یا نه، اما آنها همیشه می فهمیدند.» برخلاف نسخه ی سینمایی احضار که در آن وقایع در بازه ای کوتاه به اوج و پایان می رسند، در حقیقت هیچ نتیجه گیری بزرگی رخ نداد. گفته می شود خانه ی خانواده ی هاجسون حدود ۱۸ ماه درگیر کارهای ماورایی و پدیده های غیرقابل توضیح بوده است.احضار ۳ – ۲۰۲۱ (The Conjuring: The Devil Made Me Do It) زمان وقوع: ۱۹۸۱ سومین احضار برمبنای پرونده ی واقعی آرن شاین جانسون (Arne Cheyenne Johnson) متهم به قتل ساخته شد. او ادعا کرد توسط نیروهای شیطانی تسخیر شده است. وارن ها در این پرونده نیز حضور دارند و تلاش می کنند ثابت کنند ارواح در کار بوده اند. فیلم سوم به کارگردانی مایکل چاوز (Michael Chaves) ساخته شد.احضار: آخرین مراسم (۲۰۲۵) The Conjuring: Last Rites — زمان وقوع ۱۹۷۳ ماجرا از سال ۱۹۷۳ شروع شد، زمانی که جک اسمِرل (الیوت کوان) و جانت اسمِرل (ربکا کالدر) بهمراه فرزندانشان و والدین جک به خانه ای در وست پیتستون (West Pittston) در ایالت پنسیلوانیا نقل مکان کردند. مدت کوتاهی بعد از اسکان، کارهای ماورایی شروع شد در ابتدا صداهای عجیب و بوی تعفن شدید، سپس سه ضربه ی پشت سرهم در راهروها، جیغ های وحشتناک و سایه های تاریکی که در خانه رفت وآمد می کردند. خانواده ادعا کردند که یکی از فرزندانشان از پله ها پرتاب شد و سگ خانواده مورد حمله ی روحی خبیث قرار گرفت. جک نیز گزارش داد که بارها توسط نیرویی شیطانی مورد آزار جسمی و حتی جنسی قرار گرفته است. س از آن، خانواده از کشیش ها خواستند تا خانه شان را تقدیس و تطهیر کنند، اما هیچ تغییری حاصل نشد. در آن زمان، این پرونده توجه گسترده ی رسانه ها را جلب کرد و همین موجب شد وارن ها وارد ماجرا شوند. اد و لورین شب هایی را در خانه ی اسمِرل ها گذراندند و طی تحقیقات خود ضبط های صوتی و تصویری انجام دادند که ظاهراً صداهای غیرانسانی، اشیای شناور و حملات فیزیکی را ثبت کرده بود. وارن ها با اسقف کلیسا تماس گرفتند تا چندین مراسم جن گیری (Exorcism) صورت گیرد، اما هیچ یک موفقیت آمیز نبود. سرانجام، بعد از نقل مکان خانواده در سال ۱۹۸۸، پدیده های ماورایی به پایان رسید. جالب است بدانید که این پرونده همان ماجرایی بود که موجب شد جیمز وان — کارگردان دو فیلم نخست برای بار اول با وارن ها آشنا شود، برای اینکه او فیلم تلویزیونی تسخیرشده (ساخته ی ۱۹۹۱) را دیده بود که برمبنای همین وقایع تولید شده بود. در فیلم احضار: آخرین مراسم نیز مخاطبان می بینند که چه طور جودی، دختر اد و لورین وارن، از کارهای ماورایی والدینش تحت تأثیر قرار گرفته است. رتبه بندی از بهترین تا بدترین فیلم های دنیای احضار: The Conjuring (۲۰۱۳) – بهترین و استاندارد طلایی مجموعه Annabelle: Creation (۲۰۱۷) – خاستگاه عالی عروسک The Conjuring ۲ (۲۰۱۶) – دنباله ای قوی و تأثیرگذار The Nun (۲۰۱۸) – ایده ی خوب، اما اجرای ناقص Annabelle (۲۰۱۴) – متوسط و قابل پیش بینی The Curse of La Llorona (۲۰۱۹) – ناامیدکننده و کم ارتباط با مجموعه Annabelle Comes Home (۲۰۱۹) – ضعیف ترین اثر، با داستانی سطحی (۲۰۲۵) The Conjuring: Last Rites’ (۲۰۲۵) بی روح و از دست رفته به طور خلاصه اد نویسنده، سخنران و اهریمن شناسی خودآموخته بود، در صورتی که لورین رویت گر و واسطه روحی (medium & clairvoyant) به شمار می رفت.مشهورترین اهریمن شناسان آمریکایی، اد و لورین وارن، پرونده هایی را بررسی کرده اند که در آنها به افرادی کمک کرده اند که ادعا می شد تسخیر شده اند، در خانه ای جن زده ساکن شده اند یا نیاز به اجرای مراسم جن گیری (exorcism) داشته اند. وارن ها به دلیل مطالعه و بررسی در مورد ماجراهای ماورایی و خانه های تسخیرشده شهرت یافتند؛ همچون پرونده ی تسخیر آمیتی ویل در نیویورک. در طول تحقیقاتشان، آنها مجموعه ای از اشیای در ارتباط با رویدادهای ماورایی گردآوری کردند همچون عروسک آنابل که در موزه ی ماورایی واقعی شان در زیرزمین خانه شان در مونرو، کنتیکت نگهداری می شد. بعد از درگذشت اد در سال ۲۰۰۶ در سن ۷۹ سالگی و لورین در سال ۲۰۱۹ در سن ۹۲ سالگی، این موزه توسط دخترشان جودی (Judy) و دامادشان تونی اسپرا (Tony Spera) اداره شد.این مجموعه بیشتر از ۲.۵ میلیارد دلار فروش جهانی داشته و ابتدا توسط جیمز وان (James Wan) و سپس مایکل چاوز (Michael Chaves) کارگردانی شد. لورین وارن پیش از درگذشتش، به عنوان مشاور در دو فیلم نخست احضار حضور داشت. آنها همچنین موزه ی اشیای ماورایی وارن ها (The Warrens Occult Museum) را تأسیس کردند که در آن، اشیای بسیاری از پرونده هایی که بررسی کرده بودند نگهداری می شد — همچون عروسک آنابل (Annabelle)، عروسک پارچه ای راگدی ان که گفته می شد تسخیر شده است. البته، بسیاری از مردم نسبت به آنچه وارن ها ادعا می کردند دیده یا انجام داده اند تردید دارند. میا زخمی می شود و از عروسک متنفر است، اما عروسک بار دیگر نزد آنها برمی گردد. او بعدها ادعا کرد شاهد بوده است که کشوها خودبه خود حرکت کرده اند تا درِ اتاق را مسدود کنند و حتی پرده ها دور بدنش پیچیده شده اند تا خفه اش کنند. برخلاف بسیاری از داستان های کلیشه ای در فیلمهای فجیع، خانواده ی هاجسون واقعاً با پلیس تماس گرفتند، و افسران پلیس هم گزارش دادند که حرکات عجیب و غیرقابل توضیحی در خانه دیده اند. منبع: كادو دونی 1404/08/15 12:44:00 5.0 / 5 7 تگهای خبر: استاندارد , تصویر , تولد , تولید این مطلب کادودونی را می پسندید؟ (1) (0) تازه ترین مطالب مرتبط پخش یک روایت شخصی از زهرا به علاوه فیلم دامادی که امنیت وطن را به بهای جانش امضا کرد قصه های مجید برای چهلمین بار تولید کتاب صوتی نیازمند یک ساختار قانونی می باشد نظرات بینندگان در مورد این مطلب نظر شما در مورد این مطلب نام: ایمیل: نظر: سوال: = ۳ بعلاوه ۲