حقیقت فاطمی در آیینه كتاب ها، ۵ نوری که خاموش نشد أماه و روایت زندگی بانوی اسلام به گزارش کادو دونی، کتاب أمّاه روایتی مستند و پیوسته از زندگی حضرت فاطمه زهرا(س) عرضه می کند. این اثر تلاش می کند زندگی بانوی بزرگ اسلام را نه فقط در قاب تاریخ، بلکه در آینه فهم معاصر، به تصویر بکشد. خبرگزاری مهر، گروه فرهنگ و ادب، زهرا اسکندری: در سکوت مکه، زمانیکه خدیجه کبری(س) از طرف زنان قریش تنها گذاشته شده بود، نوری از آسمان بر خانه او تابید. هنگام زایمان فرا رسیده بود و کسی نبود تا او را یاری کند. زنان قریش از بیم سرزنش مشرکان، به او پشت کرده بودند، اما آسمان بی تفاوت نماند. جبرئیل امین به همراه زنان بهشتی فرود آمد تا فرزند خدیجه را در آغوش مادر قرار دهند؛ دختری که قرار بود سیده نساء اهل جنت باشد. در لحظه تولد، خانه و مکه به نور وجود او روشن شد. او را فاطمه نامیدند؛ دختری که در شهری بت پرست به دنیا آمد، شهری که در آن دشمنی با پدر و مادرش آشکار بود و مسلمانان در زیر شکنجه جان می دادند یا ناچار به هجرت می شدند. در چنین فضایی، کودکی پرورش یافت که از اولین لحظه های زندگی اش، سایه رنج و صبر را تجربه نمود. پنج ساله بود که شعب ابی طالب به پایان رسید. دوران کودکی اش در محاصره و گرسنگی گذشت و هنوز طعم رهایی را نچشیده بود که مادر دار فانی را وداع گفت. تاریخ روایت می کند که دخترک خردسال، در آغوش پدر می گریست و پی درپی می پرسید: «مادرم کجاست؟» در آن لحظه، جبرئیل برای تسلای قلب کودک فرود آمد و پیام خدا را رساند: خانه ای در بهشت برای مادر تو بنا شده، در بین آسیه و مریم، خانه ای که در آن رنجی نیست. از همان روز، فاطمه(س) در کنار پدر ایستاد تا خلأ مادر را برای پیامبر پر کند؛ همدمی کوچک اما بزرگ در معنا. همدمی که پیامبر او را ام ابیها صدا می زد. سال ها بعد، هنگامی که ابوجهل و همراهانش در مقابل کعبه به پیامبر اهانت کردند و شکمبه شتری در هنگام نماز بر دوش او افکندند، کودکی هشت ساله با شجاعت به مسجدالحرام دوید. فاطمه(س) بود که بی هیچ واهمه ای آلودگی را از شانه پدر شست و بر آنان فریاد زد. این اولین دفاع علنی دختر پیامبر از رسالت پدر بود. او از همان کودکی، در کنار عبادت، درس شجاعت و غیرت دینی را آموخت. همسری ساده و آسمانی در مدینه، هنگامی که سخن از خواستگاری فاطمه(س) به میان آمد، خیلی از اشراف و ثروتمندان قریش داوطلب شدند؛ اما پیامبر(ص) تنها به کسی پاسخ مثبت داد که دارایی اش زرهی ساده بود و ایمانش سرمایه ای عظیم. علی بن ابی طالب(ع) زره خویش را فروخت تا مهریه همسرش را بپردازد، مهری که بعنوان «مهرالسنه» در تاریخ اسلام ماندگار شد. ازدواجی که در ماه رمضان سال دوم هجری عقد و در ذی الحجه همان سال به خانه مشترک انجامید، نمادی از پیوند ایمان، قناعت و عشق الهی بود. در این خانه ساده، لبخندهای کوتاه، گفت وگوهای آرام و عبادت های شبانه، پایه های زندگی مشترک را شکل می داد. آنان گاه برای عبادت یا تفریح به صحرا می رفتند، غذایی ساده بر سفره می نهادند و در دل طبیعت، از خلقت الهی سخن می گفتند. در سالهای جنگ های پی درپی، علی(ع) در میدان های نبرد حضور داشت و فاطمه(س) پشتوانه ای آرام و استوار برای او بود. هنگامی که علی(ع) به جبهه می رفت، فاطمه(س) با دستان خود لباس جنگ را بر قامت او می پوشاند و در بازگشت، زخم هایش را می بست. در احد، او جسم مجروح علی را تیمار کرد و در سکوت، بار سختی ها را به دوش کشید. در نبود همسر، وظیفه خانه و تربیت فرزندان را بر عهده داشت و هیچ شکوه ای از تنگدستی نمی کرد. در روزگار خشکسالی و قحطی، با گرسنگی و ضعف جسمانی ساخت، اما لب به شکایت نگشود. او مظهر صبر بود؛ صبری که نه از ناتوانی، بلکه از رضایت به تقدیر الهی سرچشمه می گرفت. حجاب و وقار در نگاه پیامبر در روایات آمده است که روزی نابینایی به در خانه فاطمه(س) آمد. بانوی عصمت، بی درنگ حجاب گرفت. پیامبر(ص) فرمود: «او تو را نمی بیند.» و فاطمه پاسخ داد: «اگر او مرا نمی بیند، من او را می بینم و او بوی مرا استشمام می کند.» پیامبر با تحسین این رفتار فرمود: «گواهی می دهم که تو پاره تن منی.» این روایت، نمونه ای روشن از نگاه فاطمه(س) به حیا و پاکدامنی است؛ الگویی که میان عفت و حضور اجتماعی، تعادلی حکیمانه برقرار می کرد. فاطمه زهرا(س) در عین پایبندی به حریم خانه، در امور اجتماعی هم حضوری فعال داشت. بعد از شهادت جعفر طیار، به دستور پیامبر به خانه اسماء بنت عمیس رفت تا برای خانواده داغ دیده غذا بپزد و آنان را دلداری دهد. از همین رفتار، سنت سه روز تغذیه برای خانواده مصیبت دیده پدید آمد. او همین طور دو روز در هفته، دوشنبه و پنج شنبه، به زیارت شهدای اُحد می رفت تا یاد فداکاری ها زنده بماند. این حضورها، نشانه درک عمیق او از مسئولیت اجتماعی زن مسلمان بود؛ حضوری سنجیده، به دور از هیاهو، اما مؤثر و تربیت گر. ایشان به اینگونه نبودند که حضور خویش را از جامعه سلب کنند و از دائم خویش را از نگاه نامحرمان دور کنند. ایشان باحضور بموقع خود در جامعه نقش اجتماعی خویش را ایفا می کردند. در دوران حکومت پیامبر(ص)، مسلمانان با مشکلات اقتصادی بسیاری روبه رو بودند. فاطمه زهرا(س) در کنار عبادت و تربیت فرزندان، به کار و تولید خانگی هم اهتمام داشت. این کار نه از سر اجبار، بلکه در امتداد روحیه جهادی و پشتیبانی از جامعه بود. او با کار در خانه، هم به استقلال خانواده یاری می رساند و هم به فرمان پیامبر در راه خودکفایی مسلمانان عمل می کرد. سیده نساءالعالمین(س) در روابط انسانی خود رفتاری سرشار از عقل، محبت و متانت داشت. نسبت به همسران مؤمن پیامبر، مانند ام سلمه، احترام می گذاشت و با آنان در امور دینی و خانوادگی هم دل بود. با این حال، نسبت به رفتارهای ناصواب و حسادت برخی دیگر از همسران پیامبر، سکوتی آمیخته به عزت در پیش می گرفت. رفتار پیامبر با او موجب حسادت بعضی از همسران پیامبر همچون عایشه نسبت به ایشان بود. در روزهای بیماری اش، تنها اندک شماری از بانوان اجازه حضور در خانه اش را داشتند؛ خانه ای که در آن آخرین لحظه های عمر، نور صبر و طهارت تا ابد تابید. تنها خانه ای بود که از جانب خداوند دستور گرفته شده بود تا درب های آن به روی مسجدنبی باز شود. الگویی برای همه زمان ها زندگی فاطمه زهرا(س)، از تولد تا شهادت، در پیوندی ناگسستنی با مفاهیم ایمان، عفت، عقلانیت و ایثار معنا می یابد. او تنها یک الگوی تاریخی نیست، بلکه نشانه ای از امکان زیست مؤمنانه در هر زمان است؛ زنی که در تمام نقش های دختر، همسر و مادر، مسیر تعالی را پیمود و در عین نقش های زنانه، قله های انسانی را فتح کرد. کتاب «أمّاه» بر همین محور شکل گرفته است؛ اثری پژوهشی و روایی که تلاش دارد با زبانی ساده و بیانی مستند، زندگی بانوی اسلام را از زوایای کمتر گفته شده روایت کند. اثر در چهار فصل با عنوان های «دخترانه»، «همسرانه»، «مادرانه» و «بی کرانه» تنظیم شده است و هر فصل به قسمتی از نقش های وجودی حضرت زهرا(س) می پردازد. در فصل نخست، سیر زندگی از تولد تا ازدواج روایت می شود؛ فصل دوم، به رابطه عاشقانه و الهی او با امیرالمؤمنین(ع) می پردازد؛ فصل سوم، مادری در پرورش امامان معصوم و تربیت نسل هدایت را بازگو می کند و فصل چهارم، سیمای جاودانه او را در مقام حجت الهی بر تمام خلقت ترسیم می نماید. حمید سبحانی، نویسنده کتاب، حاصل بالاتر از ده سال پژوهش تاریخی و روایی خویش را در چارچوب اثری منسجم و خوش خوان ارایه کرده است. او با پرهیز از داستانهای احساسی، کوشیده است متن را بر پایه منابع معتبر دینی و تاریخی بنویسد و با این حال، روح لطیف و شاعرانه ای در نثر خود جاری سازد. کتاب نه فقط زندگینامه، بلکه تلفیقی از روایت تاریخی، تحلیل اجتماعی و نگاهی معنوی به جایگاه زن در اندیشه اسلامی است. در قسمتی از کتاب آمده است: «فاطمه یکیارجه حسن است، اصلاً او تجسم حقیقت حسن است. گویا همه زیبایی های هستی، یا بهتر بگویم همه جمال و حق، در وجود او تبلور یافته؛ همان جایگاه ازلی که در ازل پرتو حسنت ز تجلی دم زد...» این بیان، نشان میدهد نویسنده در عین استناد تاریخی، کوشیده است زبان اثر را به مرتبه ای از زیبایی و تأمل برانگیزی برساند که خواننده، فاطمه(س) را نه فقط در قاب تاریخ، بلکه در آینه معنا ببیند. «أمّاه» روایتی مستند، پیوسته و تأمل برانگیز از زندگی حضرت فاطمه زهرا(س) است؛ اثری که میان روایت تاریخی و نگاه معاصر، پلی برقرار می کند. کتاب با پرهیز از اغراق و جانبداری های مرسوم، تصویری واقعی از بانویی عرضه می کند که در متن تاریخ، اما فراتر از زمان زیست. کتاب «أمّاه» نوشته حمید سبحانی در ۱۳۷صفحه و به بهای ۲۱۰هزارتومان از طرف انتشارات واژه پرداز اندیشه انتشار یافته است. به طور خلاصه، و فاطمه پاسخ داد: اگر او مرا نمی بیند، من او را می بینم و او بوی مرا استشمام می کند. در فصل نخست، سیر زندگی از تولد تا ازدواج روایت می شود؛ فصل دوم، به رابطه عاشقانه و الهی او با امیرالمؤمنین(ع) می پردازد؛ فصل سوم، مادری در پرورش امامان معصوم و تربیت نسل هدایت را بازگو می کند و فصل چهارم، سیمای جاودانه او را در مقام حجت الهی بر تمام خلقت ترسیم می نماید. در قسمتی از کتاب آمده است: فاطمه یکیارجه حسن است، اصلاً او تجسم حقیقت حسن است. منبع: kadodooni.ir 1404/08/17 10:13:49 5.0 / 5 6 تگهای خبر: انتشار , تصویر , تولد , تولید این مطلب کادودونی را می پسندید؟ (1) (0) تازه ترین مطالب مرتبط چطور شکاف واژگانی نسل دیجیتال و والدین را ترمیم کنیم؟ پایان سرد برای دنیای داغ احضار آیا آخرین مراسم نقطه مرگ ژانر ترس نوین است؟ پخش یک روایت شخصی از زهرا به علاوه فیلم بازخوانی تاریخ، هم گذشته و هم آینده ما را تغییر می دهد نظرات بینندگان در مورد این مطلب نظر شما در مورد این مطلب نام: ایمیل: نظر: سوال: = ۷ بعلاوه ۱