یك مدرس دانشگاه مطرح كرد
وقتی دانشجویان باذوق سربار استادان هستند
به گزارش كادو دونی سیدمهدی طباطبایی كه معتقد می باشد رابطه دانشگاه با ذوق و خلاقیت مسالمت آمیز نیست، می گوید: گاه در فضای دانشگاهی احساس می شود دانشجویانی كه با ذوق و علاقه وارد رشته زبان و ادبیات فارسی شده اند، به سبب همان ذوق و قریحه، سرباری برای استادان محسوب می شوند.
این عضو هیئت علمی گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه شهید بهشتی در گفت و گو با ایسنا، درباره وضعیت آموزش زبان و ادبیات فارسی در دانشگاه ها و خصوصاً جایگاه ادبیات معاصر در آن اظهار نمود: ادبیات معاصر در رشته تخصصی زبان و ادبیات خیلی جدی گرفته نشده است و فقط در حد چهار واحد به آن پرداخته می شود. بدین سبب علاقه ها و انگیزه های شخصی موجب می شود تا دانشجویان به ادبیات معاصر بپردازند. امیدوارم کسانی که سرفصل های دانشگاهی را تدوین یا بازبینی می کنند، نسبت به آموزش ادبیات معاصر در دوره کارشناسی عنایت ویژه ای داشته باشند.
او سپس با بیان این که در مقاطع تکمیلی وضع مقداری بهتر است اضافه کرد: طبیعتا با گرایش های ایجادشده در مقاطع تکمیلی، رنگ و بوی ادبیات معاصر بیشتر در آنها دیده می شود. اما درباب کلاس های فارسی عمومی که شامل حال دانشجویان تمام رشته های تحصیلی می شود، ذوق و گرایش مدرس کلاس مهم است؛ یعنی اگر مدرس کلاس به ادبیات معاصر تمایل داشته باشد، طبیعتا به صورت درازدامنی به آن می پردازد. متاسفانه هم اکنون، سرفصل خاصی برای درس فارسی عمومی وجود ندارد و اغلب مدرسان بر طبق سلیقه، گرایش و ذوق خودشان منبعی را معرفی می کنند و برمبنای آن پیش می روند.
طباطبایی در ادامه درباره رابطه دانشگاه با اهل قلم اظهار داشت: اگر اهل قلم را همان شاعران و نویسندگان محسوب نماییم، متاسفانه دانشگاه وظیفه ای در قبال تربیت اهل قلم برای خود متصور نیست و به جرأت می توان اظهار داشت که رابطه دانشگاه با ذوق و خلاقیت، رابطه مسالمت آمیزی نیست. حتی گاه در فضای دانشگاهی احساس می شود دانشجویانی که با ذوق و علاقه وارد رشته زبان و ادبیات فارسی شده اند، به سبب همان ذوق و قریحه، سرباری برای استادان محسوب می شوند.
این مدرس دانشگاه با اشاره به شعری از سیدحسن حسینی بیان کرد: «شاعری وارد دانشکده شد، دم در، ذوق خودرا به نگهبانی داد»؛ وقتی فردی در جایگاه سیدحسن حسینی، که هم شاعر است و هم استاد دانشگاه، این گونه شعری می سراید، می توان به رویکرد کلی دانشگاه ها نسبت به اهل ذوق پی برد. امیدوارم اتفاقات خوبی بیفتد و دیوار نامرئی که بین دانشگاه و اهل قلم وجود دارد بشکند. مثلاً چه می شود اگر در کلاس های ادبیات معاصر، چهره های معاصر ادبیات داستانی و شاعران حضور پیدا کنند و از آنها بخواهیم درباب جریان های ادبی زمانه، با آثار خودشان توضیح دهند؟
سیدمهدی طباطبایی در پاسخ به پرسشی درباره علاقه دانشجویان ادبیات به این رشته و امیدشان به آینده شغلی، اظهار نمود: من به دوستانی که جدیدالورود دانشگاه می شوند، با آن چشمی نگاه می کنم که خودم وارد دانشگاه شدم. عده ای از این دوستان افرادی هستند که از روی علاقه آمده اند و هیچ گونه ناملایمتی، این ها را از ادبیات فارسی جدا نمی نماید. اما بخش دیگری از دانشجویان، برمبنای جبر زمانه و از روی ناچاری این رشته را انتخاب نموده اند؛ یعنی آمده اند که فقط مدرکی از یک دانشگاه معتبر داشته باشند، در این جا دیگر منِ معلم نمی توانم کار زیادی انجام دهم چونکه این افراد به صرف پذیرفته شدن در دانشگاه، به آرزوی خود رسیده اند. اما درباره گروه نخست که با اشتیاق و علاقه وارد این رشته شده اند، معلم می تواند به اشتیاق و قریحه آنها، سمت و سوی علمی دهد و کمک نماید تا دانشجو بتواند به سرمنزل مقصود برسد؛ رویه دیگر قضیه را هم نباید فراموش کرد، همین معلم می تواند با شیوه نادرست خود، تمام انگیزه دانشجو را از او بگیرد و موجب تغییر رویه یا ترک تحصیلش شود. بطور کلی باید اظهار داشت که استادان هنوز هم بیشترین تأثیر را در آموزش و زندگی دانشجویان دارند.
منبع: kadodooni.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب