شهید وحدت امنیت و همدلی در سیستان و بلوچستان مدیون اوست به گزارش کادو دونی، سردار شهید نورعلی شوشتری، از فرماندهان برجسته سپاه پاسداران که نقش مؤثری در ایجاد وحدت اقوام و مذاهب در سیستان و بلوچستان داشت و در جریان همایش وحدت اقوام و مذاهب به شهادت رسید. خبرگزاری مهر - گروه فرهنگ و ادب - زهرا اسکندری: نورعلی شوشتری در دوازدهم اردیبهشت سال ۱۳۲۷ در روستای ینگجه از توابع بخش سرولایت شهرستان نیشابور، در خانواده ای کشاورز و متدین چشم به جهان گشود. روحیه ای متواضع، پرکار و خستگی ناپذیر از همان دوران کودکی در او نمایان بود. بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، با ایجاد سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، او هم به عضویت این نهاد درآمد و مسیر تازه ای از خدمت و جهاد را شروع کرد. در سالیان ابتدایی فعالیت سپاه، شوشتری بعنوان یکی از نیروهای فعال در سازماندهی یگان ها و آموزش نیروهای مردمی شناخته شد. با آغاز جنگ تحمیلی عراق ضد ایران، راهی جبهه های جنوب شد و در خیلی از عملیات های مهم ازجمله طریق القدس، فتح المبین، بیت المقدس و والفجرها حضوری مؤثر داشت. فرمانده ای در میدان نبرد سردار شوشتری در طول دفاع مقدس، مسئولیت های مختلفی را بر عهده داشت؛ از فرماندهی گردان گرفته تا فرماندهی لشکر ۵ قرارگاه نجف و قرارگاه حمزه سیدالشهدا (ع). در خیلی از عملیات ها با فرماندهان شناخته شده ای همچون شهیدان باکری، برونسی و خرازی همکاری نزدیک داشت و توانست با درایت و شجاعت خود، نقش برجسته ی در پیشبرد اهداف عملیاتی ایفا کند. به روایت همرزمانش، او نه تنها فرمانده ای نظامی، بلکه چهره ای مردمی، دلسوز و مهربان بود. یدالله ایزدی، از راویان دفاع مقدس، درباره ی او می گوید: «در عملیات بیت المقدس، بعد از پایان درگیری ها، نیمه شب با یک وانت از خط مقدم برمی گشتیم. در سرمای سلیمانیه عراق، ستون رزمندگان گیلانی را دیدیم که با پوتین های گل آلود و حتی پابرهنه در سرما سرود می خواندند. شوشتری با لبخند نگاهشان می کرد و می اظهار داشت: این ایمان است که یخ را می شکند.» او در طول جنگ هفت بار مجروح شد، اما هیچگاه جبهه را ترک نکرد. جانبازی برای او افتخاری بود که آنرا نشانه لطف الهی می دانست. درخشش در عملیات مرصاد یکی از مقاطع مهم زندگی نظامی سردار شوشتری، حضور وی در عملیات مرصاد بود. در تابستان ۱۳۶۷، بعد از حمله سازمان منافقین به غرب کشور، وی به سفارش مستقیم رهبر انقلاب اسلامی، مسئولیت فرماندهی قسمتی از عملیات مرصاد را برعهده گرفت. در این نبرد، شجاعت و فرماندهی مؤثر شوشتری سبب شد نیروهای سپاه پاسداران با همکاری ارتش جمهوری اسلامی ایران بتوانند تهاجم منافقین را در غرب کشور بطور کامل دفع کنند. به نقل از شهید صیاد شیرازی، «شوشتری در مرصاد نمونه ای از فرماندهی مؤمن، باانگیزه و باهوش بود که به خوبی میدان را مدیریت کرد.» در گزارش هایی که به حضرت امام خمینی (ره) ارسال شد، مرحوم حاج سید احمد خمینی در تماس تلفنی با شوشتری، پیام امام را چنین نقل کرد: «در این دنیا که نمی توانم کاری کنم، اما اگر آبرویی داشته باشم در آن دنیا حتما شما را شفاعت خواهم کرد.» این جمله بعدها بعنوان یکی از ماندگارترین خاطرات دوران دفاع مقدس ثبت گردید و شهید شوشتری را «شهید وعده شفاعت امام» نامیدند. از میدان جنگ تا میدان وحدت پس از پایان جنگ، شوشتری در سمت های مختلف نظامی به خدمت ادامه داد. او سال ها فرماندهی قرارگاه حمزه سیدالشهدا و مسئولیت هایی در نیروی زمینی سپاه برعهده داشت. عاقبت از شروع سال ۱۳۸۸، با حفظ سمت جانشینی فرمانده نیروی زمینی، فرمانده قرارگاه قدس جنوب شرق کشور شد. در آن زمان، سیستان و بلوچستان شرایطی حساس داشت. فعالیت گروههای افراطی و تفرقه افکن، امنیت منطقه را تهدید می کرد و وحدت اقوام و مذاهب را هدف گرفته بود. سردار شوشتری که به خوبی با بافت فرهنگی و اجتماعی منطقه آشنا بود، با تکیه بر وحدت شیعه و اهل سنت، کوشش کرد فضا را به طرف همدلی و اعتماد متقابل سوق دهد. او معتقد بود امنیت پایدار بدون وحدت مردم امکان ندارد و این وحدت باید بر پایه احترام، گفت و گو و عدالت اجتماعی شکل گیرد. همین رویکرد موجب شد اهالی منطقه، شامل شیعه و سنی، او را «شهید وحدت» بنامند؛ لقبی که بعدها در بین مردم و رسانه ها تثبیت شد. شهادت در راه همدلی صبح روز یکشنبه، بیست وششم مهرماه ۱۳۸۸، در حالیکه همایش وحدت اقوام و مذاهب در منطقه پیشین سیستان و بلوچستان درحال برگزاری بود، انفجار انتحاری، فضای مراسم را در لحظه ای به خون و اندوه بدل کرد. عامل انتحاری، عبدالواحد محمدزاده، از اعضای گروه معروف به «جنبش مقاومت ملی ایران»، خودرا در بین جمع منفجر کرد. در این حادثه، سردار نورعلی شوشتری بهمراه بعضی از فرماندهان سپاه ازجمله سردار محمدزاده، علی علویان، حسین اسدی و حسین مرادی به شهادت رسیدند. این واقعه، یکی از تلخ ترین حوادث امنیتی کشور در آن سال بود، اما با این وجود، نام شهید شوشتری را بعنوان نماد وحدت و ایثار در تاریخ معاصر ایران ثبت نمود. میراث ماندگار در سیستان و بلوچستان دستاوردهای سردار شوشتری در مدت کوتاه حضورش در استان سیستان و بلوچستان فراتر از فعالیتهای نظامی بود. او طرح هایی برای توسعه مناطق محروم، تقویت آموزش، و گسترش ارتباط میان اقوام و طوایف مختلف شروع کرد. در جلسات محلی، با بزرگان طوایف به گفت و گو می نشست و بر ضرورت عدالت، اشتغال و امنیت بعنوان پایه های وحدت تاکید داشت. بسیاری از اهالی منطقه از او بعنوان «پدری دلسوز» یاد می کردند که با سادگی و صداقت، میان مردم می رفت و از نزدیک به مشکلات آنان گوش می داد. بعد از شهادتش، طوایف مختلف، شامل شیعه و سنی، مراسم بزرگداشتی مشترک برگزار کردند که در آن، سردار شوشتری را «شهید وحدت و امنیت» نامیدند. چرا به او شهید وحدت می گفتند؟ لقب «شهید وحدت» تنها یک عنوان تبلیغاتی نبود؛ بلکه بازتابی از رویکرد عملی و فکری سردار شوشتری در ماموریت هایش بود. او باور داشت که امنیت پایدار زمانی تحقق می یابد که مردم احساس کنند عدالت و احترام متقابل برقرار است. برای او، مرز میان قومیت ها و مذاهب، نه دیوار جدایی، بلکه پلی برای تفاهم بود. در جلسات فرماندهی، بارها تاکید می کرد که دشمنان، وحدت مردم را هدف گرفته اند و مواجهه با آن تنها با حضور صادقانه در بین مردم امکان دارد. نگاه انسانی و فرامذهبی او موجب شد تا حتی مخالفان محلی هم به صداقت و اخلاقش احترام بگذارند. بازتاب شهادت و جایگاه در حافظه جمعی شهادت سردار شوشتری بازتاب گسترده ای در سطح ملی داشت. خیلی از شخصیت های سیاسی و نظامی کشور، او را فرمانده ای مردمی و وحدت آفرین توصیف کردند. در پیام های رسمی بعد از شهادت، همچون پیام فرمانده کل قوا، بر نقش وی در برقراری امنیت پایدار در مناطق مرزی و کوشش برای همبستگی اقوام ایرانی تاکید شد. از نگاه تحلیل گران، حضور شوشتری در سیستان و بلوچستان الگویی از «مدیریت میدانی وحدت» بود؛ الگویی که با ترکیب صلابت نظامی و عطوفت اجتماعی، توانست فضایی از اعتماد و همکاری متقابل میان اقوام ایجاد نماید. یادگاری از ایمان و مسئولیت سردار شوشتری بارها در سخنانش اظهار داشته بود: «آرزو دارم در میدان جنگ باشم و به شهادت برسم.» او حتی بعد از جنگ، خدمت در مناطق مرزی را نوعی جهاد دانست و تا آخرین لحظه با همان روحیه دوران دفاع مقدس عمل کرد. زندگی او نشان داد که مسئولیت، برایش مرز و زمان نمی شناسد. از سالیان حضور در خوزستان تا ماموریت های سخت در کردستان و بلوچستان، همیشه در خط مقدم بود. سردار شهید نورعلی شوشتری، فرمانده ای که در دفاع مقدس با شجاعت و ایمان جنگید و در سالیان بعد از آن، در میدان وحدت و امنیت جان باخت، نمونه ای از نسل فرماندهانی است که خدمت را با اخلاص معنا کردند. او در زندگی خود نشان داد که وحدت، تنها شعار نیست، بلکه مأموریتی است که گاه تا پای جان باید برایش ایستاد. امروز، نام «شهید وحدت» یادآور مردی است که از جبهه های جنوب تا مرزهای شرقی ایران، پیوندی میان دل ها و ایمان ها برقرار کرد و با خون خود، نقشه دشمنان برای تفرقه را نقش بر آب ساخت. 1404/07/26 10:19:21 5.0 / 5 7 تگهای خبر: آموزش , اهدا , رسانه , رمان این مطلب کادودونی را می پسندید؟ (1) (0) تازه ترین مطالب مرتبط ادبیات دفاع مقدس باید چگونگی ایستادگی انسان را روایت کند حافظ از عرفان خراسان تا غزل شیراز، سیر جاودان روح ایرانی کودکان ایرانی چی می بینند؟ کودک سخنرانی نمی فهمد عمل، بازی و تجربه را می فهمد! نظرات بینندگان در مورد این مطلب نظر شما در مورد این مطلب نام: ایمیل: نظر: سوال: = ۶ بعلاوه ۳