ایجاد اسباب بازیهای سنتی برپایه حرکت و تعامل به گزارش کادو دونی، یک پژوهشگر اظهار داشت: اغلب اسباب بازیهای امروزی بر پایه باتری یا انرژی های دیگر طراحی شده اند و کودک را تنها به تماشا محدود می کنند. اما اسباب بازیهای سنتی ایران بر طبق حرکت و تعامل ایجاد می شود. به گزارش کادو دونی به نقل از مهر، هوشنگ شاهین زاده احیاکننده، پژوهشگر و سازنده اسباب بازیهای قدیمی ایرانی بالاتر از ۴۰۰ اسباب بازی ایرانی متعلق به دوره های صفوی، قاجار و پهلوی را احیا و بازسازی کرده است. اسباب بازی هایی که به عنوان قسمتی از فرهنگ و میراث فرهنگی ایران قابلیت نمایش در یک موزه تخصصی اسباب بازیهای دستساز ایرانی را دارند. شاهین زاده در گفت و گو با گزارشگر مهر، اظهار داشت: تنها موزه اسباب بازیهای دست ساز ایرانی را راه اندازی کرده ام و همینطور تنها مربی مرد در مهدکودک های ایران هستم. همچنان به کار بازی کردن، همراه با خلاقیت و داستان سرایی ادامه می دهم، اما شرایط موزه من اصلاً ایدئال نیست. اینجا، اصطلاحاً موزه روی هواست. به زبان جنوبی ما این یعنی موزه در شرایطی قرار دارد که تحت حمایت هیچ ارگان دولتی نیست. در عین حال، در یک آپارتمان صد متری که خانه زندگی من شمرده می شود، این موزه کوچک را مدیریت می کنم. وی اضافه کرد: کار من جمع آوری اسباب بازیها نبوده، بلکه پژوهش، پژوهش و احیای آنها است. سال ها در روستاها و شهر های ایران گشته ام. بعنوان مثال، ۱۵ یا ۲۰ سال پیش ممکن بود در یک روستا از یک پیرمرد یا پیرزن بپرسم که اسباب بازیهای دوران کودکی شان چه بوده است. گاهی آنها چیزی برای نشان دادن نداشتند و فقط توضیح می دادند که چه وسیله ای با مواد موجود در منطقه شان ساخته می شده است، مثلا نی. من برمبنای صحبت های شان و طرح هایی که می کشیدم، شکل اسباب بازی را بازسازی می کردم. این پژوهشگر اظهار داشت: جدا از این مطالعه های میدانی، از فیلمها، روزنامه ها و کتاب های قدیمی ایرانی هم به عنوان منابع بهره برده ام. حتی قسمتی از اطلاعاتم در ارتباط با دوران کودکی خودم است؛ علی ای حال من متولد ۷۲ سال پیش هستم و بازی و اسباب بازی همیشه قسمتی از زندگی روزمره ام بوده است. تا امروز نمی توانم دقیقاً بگویم چند اسباب بازی ساخته ام، اما شناسنامه خیلی از آنها مشخص شده است. اهمیت اسباب بازیهای دست ساز قدیمی ایرانی خیلی بیشتر از محصولات صنعتی امروزی است وی تصریح کرد: به عقیده من اهمیت اسباب بازیهای دست ساز قدیمی ایرانی خیلی بیشتر از محصولات صنعتی امروزی است. این نوع اسباب بازیها می توانند مهارت های مختلف کودک را تقویت نمایند، چیزی که امروزه کمتر اتفاق می افتد. بسیاری از اسباب بازیهای جدید بیشتر کودکان را تنبل و وابسته کرده اند، اما با پژوهش هایم دیده ام که ساخت و بازی با اسباب بازیهای ساده و خلاقانه، اثری عمیق بر رشد ذهنی و اجتماعی کودکان دارد. شاهین زاده اظهار داشت: من در کلاس های خود، از دانش آموزان پیش دبستانی تا ششم دبیرستان کار می کنم. این طیف سنی، پر از انرژی و تنوع است. گاهی برای ایجاد جذابیت در درس ها، شوخی هایی می کنم که جنبه های خلاقیت و سرگرمی داشته باشد. وی تصریح کرد: وضعیت صنعت اسباب بازی در ایران جای تأمل دارد. ما با یک «مافیای اسباب بازی» مواجه هستیم که خیلی از جنبه های فرهنگی و تربیتی کودکان را تحت تاثیر قرار داده است. این مساله بمراتب فراتر از یک معضل ساده اقتصادی یا صنعتی است و اثری گسترده بر نظام آموزش و پرورش و تربیت کودکان دارد. سازنده اسباب بازیهای قدیمی ایرانی اظهار داشت: با بررسی اعداد و ارقام در ارتباط با واردات و تولید اسباب بازی، متوجه می شویم که این حوزه تا چه حد حساس و اثرگذار است. اما متاسفانه سازمان های در رابطه با این موضوع، عملکرد ضعیفی داشته اند. به عنوان مثال، نهادهایی همچون کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان ایران، که زمانی نقشی کلیدی در فرهنگ سازی ایفا می کرد، دیگر آن جایگاه گذشته را ندارد. تفاوت امروز با گذشته بسیار چشم گیر است. وی اضافه کرد: برای حل این معضلات، شناخت دقیق کودک و نیازهای او بسیار ضروری است. باید نظام آموزشی و تربیتی داشته باشیم که خصوصیت های کودکان را بشناسد و از منظرهای مختلف روان شناسی، فرهنگی و اجتماعی آنها را بررسی کند. این امر مستلزم همکاری نهادهای مختلفی مثل آموزش و پرورش، کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی و بسیاری بخش های مرتبط دیگر است. اگر همین حالا فهرستی از سازمان های مسئول در عرصه کودکان تهیه نماییم، تعداد زیادی اسم خواهید دید. اما سؤال مهم این است که چند درصد از این سازمان ها عملکردی متناسب با وظایف خود دارند؟ مشکل اصلی فقدان انسجام و جدیت در این زمینه هاست که باید مورد توجه بیشتری قرار گیرد. معلمان هیچ آموزشی در زمینه استفاده اصولی از بازی و اسباب بازی ندیده بودند شاهین زاده اظهار داشت: سال ها پیش وزیر وقت آموزش و پرورش دستوری صادر کرد که مربیان و معلمان موظف شدند از شروع دوره ابتدایی، بازیها و اسباب بازیها را بصورت عملی وارد آموزش کنند. این تصمیم بسیار جذاب به نظر می رسید و در همان زمان من نیز از آن خوشم آمد. اما سوالی که همیشه ذهنم را مشغول می کرد، این بود که آیا معلمان یا مربیان تخصص موردنیاز برای اجرای این برنامه ها را داشتند؟ مساله اصلی اینجا بود که معلمان هیچ آموزشی در زمینه استفاده اصولی از بازی و اسباب بازی ندیده بودند. این طرح در مدتی محدود، زمانیکه وزیر مربوطه بر سر کار بود، کمی جدی گرفته شد ولی بعد از تغییرات مدیریتی و گذشت چند سال، کم کم به فراموشی سپرده شد. البته برخی مدارس تلاش کردند این ایده را زنده نگه دارند. مثلا در یک تجربه، آموزش و پرورش سی دی هایی تهیه کرده بود که شامل بازیهای پیشنهادی بودند و به مدارس عرضه می شد. مسئولان از مدارس می خواستند این بازیها را اجرا کنند و حتی مسابقاتی ترتیب داده می شد که مدارس برتر جوایزی دریافت می کردند. وی تصریح کرد: در یکی از این مدارس، از من خواسته شد بازیهای پیشنهادی موجود در آن سی دی ها را اجرا کنم. ابتدا سی دی ها را بررسی کردم و متوجه شدم محتوای آن از نظر آموزشی مناسب نمی باشد. علل خودرا توضیح دادم؛ این که بیشتر بازیها دارای فضای رقابتی ناسالمی بودند، تمرکز بر اولویت بندی و برنده و بازنده داشتند و تأثیرات منفی بر روحیه کودکان ممکن بود برجای بگذارند. پیشنهاد دادم که بجای این شیوه، از بازیهای قدیمی ایرانی استفاده نماییم، چون این نوع بازیها نه تنها شادی آفرین هستند بلکه به تعادل و تمرکز کودکان کمک می کنند. مدرسه پذیرفت و ما مجموعه ای از بازیهای سنتی ایرانی مانند بازیهای میدانی در حیاط مدرسه اجرا کردیم. این فعالیتها ضبط شد و به مسابقات ارسال شد که خوشبختانه همان مدرسه توانست جایگاه اول را کسب کند. این تجربه نشان داد که استفاده از میراث فرهنگی و بازیهای ساده و آشنا چقدر می تواند اثرگذار باشد. امروزه خیلی از کودکان فرصت مناسبی برای بازی کردن ندارند این پژوهشگر اظهار داشت: بطور مثال، یکی از بازیهای قدیمی ایرانی، «گردو شکستن» است که گروهی از کودکان در آن شرکت کرده و علاوه بر سرگرمی، مهارت های تعادلی و تمرکزی خودرا تقویت می کنند. چنین بازی هایی شادی آفرین هستند و نیازمند رقابت ناسالم نیستند. متاسفانه امروزه خیلی از کودکان فرصت مناسبی برای بازی کردن ندارند و حتی دوران کودکی خودرا بگونه ای طبیعی سپری نمی کنند. بازی کردن نه فقط برای سرگرمی، بلکه برای رشد روانی و اجتماعی کودک بسیار حائز اهمیت می باشد. وی اضافه کرد: ما در ایران مجموعه وسیعی از بازیهای قدیمی و محلی داریم که از گذشته تا امروز برای کودکان و خانواده ها مفید بوده اند. این بازیها به دو دسته کلی تقسیم می شوند؛ بازی هایی با ابزار و بدون ابزار. بازی هایی همچون هفت سنگ یا وسطی که به ابزارهایی مثل توپ نیاز دارند، نمونه هایی از این دست هستند. من طی تحقیقات گسترده خود بالاتر از ۲۰۰ تا ۳۰۰ بازی سنتی ایرانی را شناسایی و احیا کرده ام. این بازیها حتی در تعدادی استانهای کشور بصورت عملی اجرا شده اند. علاوه بر بازی ها، اسباب بازی هایی که طراحی نموده ام یا از گذشته مانده اند، خصوصیت های خاصی دارند. مواد اولیه آنها کاملا طبیعی بوده به صورتی که هیچ گونه پلاستیکی در ساخت آنها استفاده نشده است. این مساله نه تنها تاثیر منفی بر محیط زیست ندارد، بلکه فرهنگ سازی مناسبی برای تولید محصولات پایدار نیز است. مهم تر از همه، این اسباب بازیها غیرجنسیتی طراحی شده اند تا فرقی میان کودکان دختر و پسر وجود نداشته باشد. چنین محصولاتی برعکس اسباب بازیهای معمول مانند شمشیر یا شخصیت های وارداتی خیالی، پیام صلح و دوستی را منتقل می کنند. سازنده اسباب بازیهای قدیمی ایرانی اظهار داشت: یکی دیگر از شاخصه های مهم اسباب بازی هایی که طراحی یا پژوهش کرده ام، نیروی محرکه آن هاست. اغلب اسباب بازیهای امروزی بر پایه باتری یا انرژی های دیگر طراحی شده اند و کودک را تنها به تماشا محدود می کنند. اما اسباب بازیهای سنتی ایران بر طبق حرکت و تعامل تولید شده اند؛ بعنوان مثال، وسایلی همچون فرفره یا عروسک هایی با جزییات نمایشی که کودک با دست خود آنها را به حرکت درمی آورد. منبع: kadodooni.ir 1404/09/13 13:08:39 5.0 / 5 8 تگهای خبر: آموزش , اسباب بازی , تخصص , تولد این مطلب کادودونی را می پسندید؟ (1) (0) تازه ترین مطالب مرتبط فاصله گرفتن طنزپردازان از نثر و تمرکز بر کار رسانه ای صدمه است آیا کارگردان مشهور آمریکایی سینما قربانی شبکه پدوفیلی نخبگان شد؟ به همراه عکس و فیلم پژوهشگر ۸۳ ساله از ۱۲ ساعت کار روزانه اش گفت وعده ایجاد یک صندوق ارزی ۲۰ میلیون یورویی برای سینما نظرات بینندگان در مورد این مطلب نظر شما در مورد این مطلب نام: ایمیل: نظر: سوال: = ۲ بعلاوه ۲