جای خالی تعزیه در فیلم - تئاترها
کادو دونی: تعزیه که یکی از مناسک مذهبی ماه محرم است و بعنوان گونه ای از هنرهای نمایشی هم شناخته می شود، نه فقط بعد از سال ها و با وجود درخواست مکرر تعزیه خوان ها هنوز مکانی ثابت برای اجرا ندارد، بلکه در دوران رونق و توجه به فیلم - تئاتر هم جایی در این حوزه پیدا نکرده است.
به گزارش کادو دونی به نقل از ایسنا، از زمانی که کرونا در دنیا شیوع پیدا کرد و اجرای تئاتر در سالن های نمایشی متوقف گردید، پخش فیلم هایی که از تئاترهای ضبط شده روی صحنه وجود داشت بازار خوبی در بین مخاطبان پیدا کرد.
در این بین آن چه توسط تئاتر ملی لندن در یوتیوب بصورت رایگان در اختیار مخاطب قرار گرفت بازدیدهای میلیونی داشت به خصوص آن که این مرکز تئاتری نمایش های خودرا به شکل کاملاً حرفه ای و سینمایی تصویربرداری کرده بود و این همان نکته مغفول مانده در تئاتر ایران است و فقط چند سالی است که آن هم برخی از تولیدکنندگان آثار نمایشی به ثبت و ضبط با کیفیت آثاری که روی صحنه برده اند توجه کرده اند وگرنه آن چه از آثار قدیمی وجود دارد نسخه هایی بسیار بی کیفیت در رنگ و تصویر و حتی صداست.
از آن جا که به جز لذت تماشای تئاترهایی که دیگر روی صحنه نمی روند، تهیه فیلم - تئاتر ابعاد دیگری هم به لحاظ آرشیوی و ماندگاری آثار و هنرمندان حاضر در آنها دارد، بارها بر لزوم توجه بیشتر بر این کار تاکید گردیده است، اما قسمتی از هنرهای نمایشی مثل تعزیه بسیار مهجور واقع شده اند.
در بین تعزیه خوان های قدیمی چند نام پرآوازه مثل مرتضی صفاریان و علاءالدین قاسمی هستند که در یکی دو سال قبل به خاطر شیوع ویروس کرونا نتوانسته اند همانند گذشته اجرائی با حضور مردم داشته باشند. مرتضی صفاریان سال قبل به ایسنا گفته بود که بعد از نزدیک به ۸۰ سال تعزیه خوانی، مجبور به خانه نشینی شده است اما آن چه بیشتر موجب تاسف می شود، این است که با وجود نگرانی هایی که همین تعزیه خوان ها بابت تحریف این هنر نمایشی قدیمی و مذهبی دارند، تلاش جدی برای فیلم برداری اصولی و حرفه ای از مجلس های گوناگون تعزیه صورت نگرفته و اگر هم کاری انجام شده چیزی برای مخاطب ارائه نشده است تا در این روزها دردسترس و قابل تماشا باشد.
جست وجو در سایت ها و پلت فرم هایی که فیلم - تئاتر عرضه می کنند هم نتیجه ای مثبت از تعزیه نمی دهد و حتی در «تلویزیون تئاتر ایران» هم که اداره کل هنرهای نمایشی ان را راه اندازی کرده مجلس تعزیه ای بارگذاری نشده است. البته مشخص هم نیست که در این اداره کل و انجمن تعزیه چقدر نسخه تصویری از تعزیه خوانی های هنرمندان قدیمی حتی به شکل غیرحرفه ای و بی کیفیت وجود دارد که امکان پخش در این پلت فرم را داشته باشد.
بی توجهی به تعزیه در سالهای قبل صدای گله و انتقاد بسیاری از تعزیه خوان های قدیمی را بلند کرد؛ همچون علاءالدین قاسمی که قبل تر به ایسنا گفته بود، در تمام سال هایی که مشغول تعزیه خوانی بوده به این هنر توجهی نشده است. حتی پس از اینکه به ثبت جهانی رسید وضعیت آن تغییری نکرد و در تهران حمایت چندانی از اجرای تعزیه صورت نمی گیرد و هیچ جایی برای اجرای تعزیه در طول سال وجود ندارد.
این اعتراض ها در حالی بارها مطرح شده که خیلی از هنرمندان برای زنده نگه داشتن تعزیه بر وجود یک مکان ثابت برای آن تاکید کرده بودند و دو سال قبل هم علی نصیریان در اختتامیه جشنواره نمایش های آیینی و سنتی از شهردار تهران تقاضا کرد محلی تابستانی و زمستانی را برای اجرای مستمر این نمایش ها اختصاص دهند، اما تا حالا اتفاقی دراین زمینه نیفتاده است.
منبع: kadodooni.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب