نادر ابراهیمی و روایت جنگ شرافتمندانه ایرانیان به گزارش کادو دونی، صابر امامی در نشست بررسی آثار نادر ابراهیمی اظهار داشت: او جنگ ایران و عراق را بازسازی شرافت و هویت ملت ایران می دانست. به گزارش کادو دونی به نقل از مهر، نشست مروری بر کتاب «با سرودخوان جنگ در خطّه ی نام و ننگ» اثر نادر ابراهیمی همزمان با هفته دفاع مقدس در فروشگاه کتاب فخررازی و به همت انتشارات امیرکبیر اجرا شد. در این نشست، دکتر صابر امامی، پژوهشگر و شاگرد نادر ابراهیمی، ضمن مرور خاطرات و تجربه های خود از استادش اظهار داشت: سبب افتخار من است که در جمعی حاضر باشم که مقرر است درباره ی نادر ابراهیمی سخن گفته شود؛ شخصیتی که برای من کلاس زندگی بود. امامی با اشاره به دوره ای از تحصیل خود گفت: من در دوره ای در کلاسی به نام "ابر مرد" نام نویسی کردم و ابتدا تصور می کردم این ابرمرد خود نادر ابراهیمی است. اما در طی زمان دریافتم او تصویری از انسانی دیگر و فراتر عرضه می کند. هنوز هم با گذشت سال ها درگیر پرسش ها و لایه های اندیشه او هستم. وی اضافه کرد: نادر ابراهیمی انسانی خودساخته بود. بسیاری ممکنست شیفتگی ما به او را اغراق بدانند، اما هرکس از نزدیک او را می شناخت می پذیرفت که او یک معلم به تمام معناست. در طول عمرم، هیچ استادی همچون او بر من تاثیر نگذاشت. امامی اضافه کرد: بعد از انقلاب، ما جوانان مشتاق وارد حوزه شدیم و در بخش فرهنگی هنری به تحصیل پرداختیم. آنجا بود که نادر ابراهیمی به ما درس سینما و هنر می داد. او از امیرآباد هر روز پیاده تا پل تجریش می آمد تا سر کلاس حاضر شود. استادان بسیاری داشته ام، اما هیچ یک همچون او حاضر نبودند چنین سختی بکشند. این شاگرد ابراهیمی با بیان خاطراتی از کلاس ها خاطرنشان کرد: نادر در کنار آموزش سینما، با ما که طلبه بودیم بحث های فلسفی و معرفتی می کرد. معیارش در زندگی عدالت و انسانیت بود. هرجا ظلمی می دید، چه به خودش چه در جهان بیرون، در مقابل آن می ایستاد. امامی درباره ی نگاه نادر ابراهیمی به جنگ اظهار داشت: او جنگ های جهان را به سه دسته تقسیم می کرد: جنگ های امپریالیستی برای کشورگشایی، جنگ های داخلی خان ها برای حفظ قدرت و جنگ های شرافتمندانه یا دفاعی. نادر معتقد بود جنگ ایران و عراق از نوع سوم است؛ جنگی که نجابت، اصالت و عدالت خواهی ملت ایران را به نمایش گذاشت. وی با اشاره به سبک آموزشی استاد خود افزود: ابراهیمی همواره بی پرده نقد می کرد، گاهی مانند پدری سختگیر که می خواهد فرزندش رشد کند. از او متن خوانی و شیوه تحلیل آموختیم. او در مقابل شبه روشنفکرانی که از دور نقد می کردند و اهل عمل نبودند، صریح موضع می گرفت و حتی در آثارش با زبانی تند آنان را خطاب قرار می داد. امامی اظهار داشت: ابراهیمی نه فقط ایران دوست بود، بلکه انسانی جهانی نگر محسوب می شد. او به همان اندازه که کودکان محروم سیستان وبلوچستان را دوست داشت، دل در گرو کودکان مظلوم غزه و لبنان می نهاد. اگر امروز زنده بود، مطمئناً برای آنان هم می نوشت و اعتراض می کرد. امامی اضافه کرد: نادر ابراهیمی انسانی تلاشگر بود؛ کم خواب، کم خور و کم گو. خصوصیت هایی که خداوند دوست دارد. وی در زندگی شخصی هم فروتن بود؛ سالها بجای استفاده از خودرو شخصی سازمانی با اتوبوس رفت و آمد می کرد. این پژوهشگر با اشاره به نقش ابراهیمی در ادبیات نوجوانان تصریح کرد: متاسفانه خیلی از آثار او در عرصه نوجوانان که خصوصاً خاطرات روزهای انقلاب را بازتاب می دهند، ناشناخته مانده اند. این در حالیست که قصه های وی برای نسل جوان، سرشار از زیبایی و ارزش های انقلاب بود. او اضافه کرد: نادر ابراهیمی با وجود علاقه به سینما، اجازه ورود جدی به این عرصه بعد از انقلاب را نیافت. برخی جریان ها و افراد نمی خواستند چهره هایی چون وی در سینمای انقلاب بدرخشند. در عین حال او همواره روح ناآرام و بی قرار خودرا در آثار ادبی اش جاری کرد. امامی خاطرنشان کرد: واژه نام و ننگ که در کتاب هم آمده، ریشه در ادبیات فردوسی دارد. ابراهیمی این مفهوم را به شکلی بازآفرینی کرد که یادآور جاودانگی ارزش ها در مقابل گذرای دنیا باشد. وی تاکید کرد: ابراهیمی هیچگاه در مقابل ستم سکوت نمی کرد. اگر امروز بود، همانند گذشته به آزادی، عدالت و رفاه مردم تاکید داشت و در مقابل کوتوله ها و شبه روشنفکران می ایستاد. امامی در انتها اظهار داشت: نادر ابراهیمی روحی سرکش و آزاد داشت؛ به ارزش ها پایبند بود نه به اشخاص. او اگر ظلمی می دید، اعتراض می کرد. همین روحیه موجب شد همواره معلمی برای ما باقی بماند؛ معلمی که حتی بعد از سال ها، خواب او را می بینم و هنوز درس هایش در ذهنم زنده است. بطور خلاصه، امامی ضمن اشاره به دوره ای از تحصیل خود اظهار داشت: من در دوره ای در کلاسی به نام ابر مرد نام نویسی کردم و ابتدا تصور می کردم این ابرمرد خود نادر ابراهیمی است. امامی درباره ی ی نگاه نادر ابراهیمی به جنگ عنوان کرد: او جنگ های جهان را به سه دسته تقسیم می کرد: جنگ های امپریالیستی برای کشورگشایی، جنگ های داخلی خان ها برای حفظ قدرت و جنگ های شرافتمندانه یا دفاعی. امامی افزود: نادر ابراهیمی انسانی تلاشگر بود؛ کم خواب، کم خور و کم گو. منبع: kadodooni.ir 1404/07/03 11:02:15 5.0 / 5 67 تگهای خبر: آموزش , ادبیات , انتشار , تصویر این مطلب کادودونی را می پسندید؟ (1) (0) تازه ترین مطالب مرتبط من را شاعر امام رضا(ع) می شناسند در شعر، خودم هستم بجای mention بگویید نام یاد مایکروسافت در کوشش برای ایجاد بازار هوش مصنوعی برای ناشران است این داستان تولد واژه های جدید است نظرات بینندگان در مورد این مطلب نظر شما در مورد این مطلب نام: ایمیل: نظر: سوال: = ۵ بعلاوه ۳