درددل های سازنده کار و اندیشه از یک فیلم ناتمام و
به گزارش کادو دونی، ابوالفضل رازانی - کارگردان باسابقه انیمشین - با اینکه بیشتر از ۵۰ سال کار و فعالیتش در انیمشین سازی را برای خودش اقناع کننده می داند اما هنوز براین باور است که بهترین اثرش را نساخته است. او تاکید دارد که انیمیشن امروز ایران به یک تشکیلات اساسی احتیاج دارد.
به گزارش کادو دونی به نقل از ایسنا، ابوالفضل رازانی نظام العلمایی ۷۵ ساله، بیشتر از نیم قرن است که در حوزه تولید انیمیشن مشغول می باشد و آثار ماندگاری را خلق کرده است. یکی از معروفترین ساخته های وی مجموعه «کار و اندیشه» است که برای دهه شصتی ها اثری نوستالژیک به حساب می آید.
این هنرمند با وجود سال ها سابقه کار و تدریس، حدود ۶ سال است که دیگر نه در دانشگاه درس می دهد و نه انیمیشنی تولید کرده در حالیکه خودش اعتقاد دارد هنوز بهترین کارش را تولید نکرده و آنرا حدودا نیمه کاره رها کرده است.
او چندی پیش گواهینامه درجه یک هنری از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی گرفت و به همین بهانه در گفت وگویی با ایسنا از دغدغه هایش برای سازماندهی فعالان عرصه انیمیشن (پویانمایی) گفت.
رازانی در ابتدای این مصاحبه در رابطه با آخرین وضعیت فیلم سینمایی «تیز تن» که قرار بود به صورت انیمیشن - رئال ساخته شود، بیان نمود: این پروژه راکد مانده چون شرایط آن خیلی پیچیده بود و بودجه کلانی هم احتیاج داشت. من این کار را ابتدا با مرکز پویانمایی صبا شروع کردم و قرار بود شراکتی کار نماییم ولی این شرکت گویا با کمبود بودجه مواجه گردید و پولی پرداخت نشد و تولید پروژه رها گردید.
او اظهار داشت: این اثر فرایند پیچیده ای داشته و من به جهت اینکه متن آنرا بنویسم حدود سه هزار قصه ایرانی را زیر و رو کردم تا با انتخاب تمام لحظات جاندار قصه ها به یک خط اقتباسی برسم. همینطور به لحاظ تکنیکی هم کار خصوصیت های خاصی دارد که در آخر نتوانستیم بدون بودجه ی خوب آنرا بسازیم.
رازانی در رابطه با این که آیا با مرکز گسترش سینمای مستد، تجربی و پویانمایی که حالا مسئولیت ساخت پروژه های انیمیشنی را بر عهده دارد مذاکره ای صورت گرفته است یا خیر؟ اظهار داشت: حقیقت اینست که من دیگر حال و حوصله ساخت فیلمی را که حدود پنج سال پیش پیگیری می کردم ندارم و نمی دانم اگر شرایط فراهم گردد می توانم خودم را محک بزنم که سراغ تولیدش بروم یا خیر! چون چهار، پنج سال است که دیگر هیچ کاری انجام نداده ام و پس از «بازی های سنتی ایرانی» که برای تلویزیون ساختم دیگر کارم را کنار گذاشتم و چند سالی است که تدریس هم نمی کنم. فکر می کنم دیگر بس است و فعلاً در خانه مشغول کار کردن روی اجسام و فیلمها و آرشیو کردن هستم؛ کارهایی که نمی دانم چه زمانی به درد خواهند خورد.
وی در رابطه با شرایط امروز کار در حوزه انیمشین در مقایسه با گذشته هم بیان نمود: شرایط خیلی متفاوت شده و هم اکنون سلیقه سفارش دهنده تغییر کرده است. آن روزها هنرمندان زیادی در انیمیشن کار نمی کردند و تعداد افراد خیلی محدود بود اما هم اکنون توان ما به لحاظ نیروی انسانی خیلی خوب شده و راحتتر میتوان کار کرد. فقط اشکال کار در عدم ساماندهی پرسنل فعال در حوزه انیمیشن است، یعنی همه چیز خیلی درهم و برهم است. مثلا ما فردی را می خواهیم که طراحی شخصیت انجام دهد، باید کلی بگردیم یک نفر را پیدا نماییم از او تست بگیریم، بعد این تست بررسی شود که در درجه اول بدانیم کپی نیست. ما در این حوزه با مشکلاتی مواجه هستیم چون چند سال قبل در یکی از جشنواره ها یکی از فیلمها کپی شده از یک هنرمند مطرح خارجی بود که داورها نمی دانستند و به او جایزه هم دادند، بعد معلوم شد که صاحب اثر فرد دیگری است بهرحال این حرکات غیراخلاقی و غیرحرفه ای بازتاب خوبی ندارد.
این هنرمند افزود: در همین راستا ضروریست که فعالان این عرصه سازماندهی شوند تا تشکیلاتی با یک بانک اطلاعاتی از افراد ایجاد شود و دستمزدهایی را هم برای آنها در نظر بگیرند. در این صورت میتوان امیدوار بود که شرایط برای کار و تولید بهتر شود چون خیلی از بچه ها در این سال ها بدون گرفتن دستمزد کار کردند و پناهی نداشتند تا به دنبال دستمزد آنها باشد. علاوه براین ها مهم می باشد که این سازماندهی به دانشگاه وصل شود.
ابوالفضل رازانی در انتها اظهار نمود: من در تمام این سال ها به کارهای متفاوتی که انجام دادم افتخار می کنم که برخی از آنها برای مردم نوستالژیک شده است. وقتی «کار و اندیشه» را می ساختم جنگ عراق و ایران اتفاق افتاده بود و در شرایطی که حتی یک مرتبه شیشه های دفتر ما زیر بمباران شکسته بود، کار می کردیم. آن روزها فقط عشق و علاقه بود که سبب انجام کار می شد ولی امروز با مرور آنها فکر می کنم دوست داشتم کارهای دیگری بسازم که آنها بهترین اثرم باشند در واقع به نظرم هنوز بهترین کار خودم را نساخته ام و فکر هم نمی کنم که دیگر فرصت ساخت آن پیش بیاید. با این وجود با کارهایم اقناع شده ام، چون هر کاری را که توانستم تابحال انجام داده ام.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب