خطیب زاده در رونمایی كتاب حفاظت و امنیت دیپلماتیك مطرح كرد؛
مهم ترین متن هر مأموریت دیپلماتیک، امنیت آن است
به گزارش کادو دونی سخنگوی وزارت امور خارجه در مراسم رونمایی از کتاب حفاظت و امنیت دیپلماتیک در فرهنگسرای رسانه اظهار داشت: مهم ترین متن هر مأموریت دیپلماتیک، امنیت آن است.
به گزارش کادو دونی به نقل از مهر، مراسم رونمایی از کتاب «حفاظت و امنیت دیپلماتیک» نوشته اشکان پیرزاده و نوید کمالی با حضور سعید خطیب زاده، سخنگوی وزارت امور خارجه؛ سیدکاظم غریب آبادی، معاون امور بین الملل و حقوق بشر قوه قضائیه؛ رؤسای دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه های تهران، علامه طباطبایی و … در فرهنگسرای رسانه انجام شد.
در ابتدای این برنامه محمدرضا خطیب زاده، سخنگوی وزارت امور خارجه اظهار داشت: شاید همه عزیزان به یاد نیاورند، اما امروز روز مهمی در تاریخ روابط و اماکن دیپلماتیک ماست. یکی از گروههای خودخوانده که بعد از پیروزی انقلاب اسلامی شیطنت های زیادی ضد کشورمان می کرد به سفارت ما در انگلیس حمله کرده و یکی دو روزی آنجا را اشغال کردند. هیچکدام از مهاجمین زنده نماندند و بنا بر این تقریباً سرنخی وجود ندارد تا بدانیم این اتفاق با حمایت چه کسانی و چگونه رخ داده است که البته هنوز هم سوالات جدی درباره آن رویداد وجود دارد.
وی اضافه کرد: این اتفاق، نخستین شهدای دیپلماتیک کشورمان بعد از پیروزی انقلاب اسلامی را معرفی نمود و از طرفی دیگر سرآغاز موضوعی مهم به نام اماکن دیپلماتیک شد. اشاره شد که مأموریت های دیپلماتیک، فراتر از اماکن و افراد دیپلماتیک است و از این نظر با مبحث مهمی روبه رو هستیم. دقت داشته باشید که یکی از مهم ترین عمل های انسانی، عمل دیپلماتیک است و این مساله عمری به اندازه قدمت انسان دارد. در تاریخ می خوانید که در خلال جنگ ها یا اتفاقات مهم افرادی برای انجام مأموریت های دیپلماتیک پیش پادشاهی رفته و در امان بازگشته اند. بدین سبب میتوان اظهار داشت که مصونیت های دیپلماتیک سابقه ای بسیار طولانی دارد.
سخنگوی وزارت امور خارجه با تاکید بر امنیت دیپلماتیک اظهار داشت: باید دقت داشت که مهم ترین متن هر مأموریت دیپلماتیک، امنیت آن است که شامل افراد، خانواده آنان و … می شود. وزارت امور خارجه در طول سالهای قبل، در کشورهای مختلف شهدایی را تقدیم کرده است و در مواردی هدف دخالت ها در مأموریت های دیپلماتیک قرار گرفته است. خاطرم هست در زمانی که بنده در کانادا بودم، اعضای گروههای خودخوانده در راه بنده قرار می گرفتند و یا از پشت سفارت مرا تهدید به مرگ می کردند.
وی اضافه کرد: شاید بتوان اظهار داشت که سختی امر دیپلماتیک برای جمهوری اسلامی ایران طی دهه های گذشته مضاعف بوده است اما خوشبختانه توانستیم این چالش را مدیریت نماییم. نکته مهم این است که این اتفاقات را بعنوان موارد حقوقی و بین المللی ثبت و ضبط کرده و به ابعاد مختلف آن بپردازیم. کتاب پیشرو تحلیل بسیار دقیقی را از تحولات در حوزه مأموریت های دیپلماتیک عرضه کرده است؛ با این وجود معتقدم که جای خالی یک کتاب بین المللی احساس می شود. کارهایی دراین زمینه انجام شده اما لازم است مبانی آن در فضای فکری و اندیشکده ای هم تدوین شود.
سیدکاظم غریب آبادی، معاون امور بین الملل و حقوق بشر قوه قضاییه دیگر سخنران این جلسه بود. او اظهار داشت: مصونیت اماکن دیپلماتیک، مصونیت مطلق است و به هیچ وجه هیچ کشوری نمی تواند آنرا لغو کند. این مصونیت به قدری مطلق است که اگر اتفاقات امنیتی و یا بلایای طبیعی در اماکن دیپلماتیک رخ بدهد، اگر رئیس مأموریت دیپلماتیک اجازه ندهد هیچ کسی از کشور میزبان (پذیرنده) حق ورود به اماکن دیپلماتیک را ندارد. این اصل، تعهد حقوقی بین المللی است و جمهوری اسلامی آنرا قبول دارد.
وی با اشاره به ریشه مصونیت های دیپلماتیک اضافه کرد: فلسفه مصونیت هم کاملاً مشخص است؛ مأموریتی که برعهده افراد دیپلماتیک گذاشته شده است، باید با فراغ بال و بدون هیچ دغدغه ای صورت گیرد. اگر هر لحظه این دغدغه را داشته باشند که فردی به آنجا تعرض می کند یا ممکنست آنها، خودرویشان و … را متوقف کنند، فضا به درستی مدیریت نمی گردد.
او در بخش دیگری از سخنان خود اظهار داشت: کمیته ای در سازمان ملل وجود دارد که هر کشوری که دیپلمات هایش مورد تعرض قرار گیرد، به آنها گزارش می دهد. بنده تلاش کردم آماری از این تعرضات در سراسر دنیا پیدا کنم اما نتوانستم؛ با این وجود فکر می کنم جمهوری اسلامی ایران تنها کشوری است که اماکن دیپلماتیک و دیپلمات هایش بیشترین تعرض ها را دیده اند. این مساله به حدی است که باعث شهادت دیپلمات های ما در کشورهای مختلف شده است.
معاون امور بین الملل و حقوق بشر قوه قضاییه اضافه کرد: بدین سبب کشور ما به شکلی قربانی مبحث مصونیت های دیپلماتیک شده و بنا بر این مدعی این مساله هستیم و نکته قابل توجه این است که بیشتر این تعرضات در کشورهای اروپایی بوده است. متأسفانه در گزارشاتی که از این تعرضات انتشار یافته است، یا نقش مقامات دولت میزبان برجسته است و یا اگر به صورت مستقیم نقشی ندارند، به صورت غیرمستقیم از کسانی که متعرض شده اند، حمایت های سیاسی، حقوقی و قضایی کرده اند. برای مثال افرادی که به اماکن دیپلماتیک ما تعرض کرده اند را دستگیر کرده اما پس از ۴۸ ساعت آنها را آزاد کردند!
این مقام قضایی با اشاره به رویه جمهوری اسلامی ایران در مبحث امنیت دیپلماتیک اظهار داشت: جمهوری اسلامی ایران معتقد به این مصونیت مطلق است؛ یعنی همواره از اماکن دیپلماتیک حفاظت کرده ایم. اگر در جایی تعرض صورت بگیرد و دولت میزبان تدابیر امنیتی و حفاظتی لازم را نبیند میتوان اظهار داشت که دولت مقصر است اما در چند اتفاقی که در کشورمان رخ داده است، همواره دولت میزبان اقدامات امنیتی و حفاظتی را کاملاً رعایت کرده است. رویه جمهوری اسلامی احترام و مصونیت اماکن دیپلماتیک است.
وی اضافه کرد: در اینجا می خواهم نکته ای را هم بیان کنم تا جامعه آکادمیک روی آن فکر کند. درست است که می گوئیم مصونیت مطلق است اما برخی اندیشمندان و محققین علم حقوق بر این باورند که در بعضی از موارد اینگونه نخواهد بود؛ این اتفاق زمانی رخ می دهد که یک مکان دیپلماتیک تبدیل به مکانی ضد امنیت ملی یک کشور دیگر تبدیل می شود. در این وضعیت، اندیشمندان معتقدند که کشور میزبان حق اقدام متقابل و در حالت هایی حق دفاع مشروط دارد. باز هم تاکید می کنم که مصونیت مطلق است و هیچ بهانه ای نباید رخ بدهد اما باید به این مساله هم دقت داشت. اقدامی که درباره سفارت آمریکا در ایران انجام شد، به نظرم در قالب همین نظریه قابل بررسی است.
مجید عباسی، رئیس دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه علامه طباطبایی دیگر سخنران این مراسم اظهار داشت: بحث حفاظت و حفظ امنیت دیپلمات ها ریشه در تاریخ دارد. وقتی کشورها در اوج جنگ با یکدیگر بودند، اگر یک پیک فرستاده می شد باوجود آنکه در اوج خصومت و جنگ بودند، این نماینده و دیپلمات از مصونیت کامل برخوردار بود، پیام را می رساند و در امنیت کامل برمی گشت.
وی اضافه کرد: در ماده ۲۲ کنوانسیون حقوق دیپلماتیک وین، در ۳ بند وظایف دولت میزبان اشاره شده است. در بند اول به مصونیت اماکن، در بند دوم به وظایف دولت میزبان در صیانت از اماکن و در بند سوم به اموال و وسایل نقلیه مأموریت های دیپلماتیک اشاره کرده و آنها را مصون از تعرض معرفی می کند. نتیجه مهمی که از این بندهای حقوقی گرفته می شود این است که هر دولتی مأموران خودش را باید توجیه کند که از هرگونه تعرض به اماکن دیپلماتیک پرهیز کنند. هم چنین اگر بهر دلیلی این اماکن مورد تعرض قرار گرفت، دولت میزبان وظیفه دارد جبران خسارت کند.
ابراهیم متقی، رئیس دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران در بخش دیگری از این مراسم رونمایی کتاب اظهار داشت: اشاره شد که دولت ها وظیفه حراست و صیانت از اماکن دیپلماتیک را دارند اما حقیقت حقوقی دولت ها با حقیقت سیاسی و امنیتی آنان متفاوت می باشد. باید این سوال را پرسید که ما در چه فضایی زندگی می کنیم؟ آیا فضای سیاست بین الملل، ماهیت حقوقی دارد یا آنارشیکال؟ فضای سیاست بین الملل به شکلی اجتناب ناپذیر در فضای غیر کنترل شده قرار دارد.
وی اضافه کرد: به عبارت دیگر، میتوان گفت تهدید، امری دائمی و فزاینده است، چون که ساخت نظام بین الملل ارتباط مستقیم با مبحث امنیت و حفاظت دیپلماتیک دارد. دقت داشته باشید که در ساختار دوقطبی، معادله قدرت بین بازیگران اصلی تثبیت شده بود و قاعده رعایت می شد، اما در فضای پس از جهان دوقطبی شرایطی شکل گرفت که امکان تثبیت قواعد حقوقی بین المللی و کنوانسیون بین الملل مبحث دشواری شده است، چون که خود ساختار بین الملل در وضعیت چالشی قرار گرفته است.
متقی اظهار داشت: بدین سبب صیانت از اماکن دیپلماتیک امری ضروری و اجتناب ناپذیر است. این حفاظت هم مربوط به اسناد است، هم افراد است و هم تفکر و...
در این مراسم از کتاب «حفاظت و امنیت دیپلماتیک» نوشته اشکان پیرزاده و نوید کمالی با اهدای لوح تقدیر رونمایی گردید.
منبع: kadodooni.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب