منصور اوجی به روایت تصویر
با نگاهی به زندگی منصور اوجی و مرور دو شعر کوتاه از او، به تماشای تصاویری از این شاعر فقید در کنار چهره های مطرح ادبیات معاصر می نشینیم.
به گزارش کادو دونی به نقل از ایسنا، منصور اوجی که شامگاه گذشته (شنبه، ۱۸ اردیبهشت ماه) بعد از مدتی بیماری در خانه اش در شیراز درگذشت متولد نهم آذرماه سال ۱۳۱۶ در این شهر بود.
او مدرک لیسانس خودرا در رشته فلسفه از دانشگاه تهران گرفت و بعد از آن در رشته علوم تربیتی از دانشسرای عالی تهران موفق به دریافت فوق لیسانس شد.
بعد از آن، به زادگاهش بازگشت و با تحصیل در دانشگاه پهلوی آن زمان (دانشگاه شیراز امروزی) لیسانس زبان و ادبیات انگلیسی گرفت.
اوجی مدتی هم به تدریس مشغول بود اما بعد از سال ها فعالیت دراین زمینه آنرا رها کرد و زمان بیشتری را برای پرداختن به شعر اختصاص داد.
همچون آثار منصور اوجی می توان به «باغ شب»، «خواب درخت و تنهایی زمین»، «شهر خسته»، «برگزیده اشعار»، «این سوسن است که می خواند»، «مرغ سحر»، «صدای همیشه»، «شعرهایی به کوتاهی عمر»، «حالی است مرا»، «کوتاه مثل آه»، «خوشا تولد و پرواز» و «شعرهای مصری» اشاره نمود.
او همین طور نامه هایش به سیمین بهبهانی و سیمین دانشور، دو چهره فقید شعر و داستان، را در کتابی با نام «۱۱۰ نامه به دو سیمین» منتشر نموده است.
دو شعر از منصور اوجی:
«در شط کیهانی چه رازی است؟
در پشت / پستوهای آن دستی است در کار؟
کین شاهکار یکه را در کار کرده است؟
این پولکان بی شمار
این کهکشان
این بی کران را؟»
**
«با در بسته چه خواهی کار کرد
دست تنها، شب بارانی؟
نه به جیب تو، کلیدی هست
نه به فریاد تو، آوایی
تویی وُ دام چه بایدها.
.
با در بسته چه خواهی کرد
شب باران، شب ویرانی؟»
در ادامه تصاویری از منصور اوجی در کنار چهره های نام آشنای فرهنگ و ادبیات را مشاهده می کنیم:
همرا با احمد شاملو
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب