یك جامعه شناس در گفت وگو با مهر:
لباس فرم مدارس فرهنگ جامعه را نمایندگی می كند
به گزارش كادو دونی مجید نصیرپور، نایب رییس كمیسیون اجتماعی مجلس هشتم می گوید تابحال در برنامه ریزی مؤثر برای پوشش دانش آموزان و تأثیرپذیری این لباس از فرهنگ ملی و مذهبی مان نمره قابل قبولی دریافت نكرده ایم.
مجید نصیرپور سردهایی جامعه شناس و نایب رییس كمیسیون اجتماعی مجلس هشتم، در گفتگو با خبرنگار مهر، درباره ابعاد جامعه شناختی مبحث پوشاك مدارس و مسئولیت های انجمن فرهنگی هنری طراحان و تولیدكنندگان پوشاك مدارس در این حیطه اظهار داشت: طبیعی است كه یكی از مظاهر بروز نوع لباس و پای بندی مردم هر جامعه به فرهنگ ها در نوع پوشش افراد است و حقیقت امر اینكه پوشش و در یكی از ابعاد آن، لباس فرم مدارس فرهنگ جامعه را نمایندگی می كند.
او اضافه كرد: اگر این قاعده كلی را بپذیریم، ناچاراً باید نگاه دقیق تر و ریزتری به پوشش مردم در سنین مختلف داشته باشیم و بدون شك مساله لباس مدارس یكی از برش های بسیار مهم از این نگرش است.
این جامعه شناس با تاكید بر اینكه اگر بخواهیم صرفاً بحث را به پوشش كودكان، نوجوانان و جوانان در مدارس محدود نماییم، این حوزه دارای تنوع بسیاری خواهد بود اذعان كرد: باید یك حرف كلی زد و آن اینكه اساساً تابحال در برنامه ریزی مؤثر برای پوشش دانش آموزان، نوع آن و تأثیرپذیری این لباس از فرهنگ ملی و مذهبی مان نمره قابل قبولی دریافت نكرده ایم.
نصیرپور سردهایی خاطرنشان كرد: امروز شاهد آن هستیم كه نوع پوشش مدارس در ایران بیشتر از آنكه برنامه فرهنگی داخلی داشته باشد، متأثر از ارتباطات اجتماعی با فرهنگ های خارج از كشور است و این امر به عقیده من هیچگاه خوشحال كننده نیست.
نایب رئیس كمیسیون اجتماعی مجلس هشتم با اشاره به اینكه در حوزه پوشش مدارس تنوع بسیار زیادی وجود دارد تصریح كرد: متأسفانه به شدت گرفتار دوگانگی در مورد پوشش مدارس هستیم چون كه نظام آموزشی ما دارای دو تكه مجزا و دو بخش دولتی و غیردولتی است. بنابراین شاهد آن خواهیم بود كه تصمیمات دوگانه و گاه چندگانه درباره پوشش مدارس اتخاذ می شود، هرچند كه شاید دقیق تر این باشد كه هیچ تصمیم مؤثری در این حوزه گرفته نمی گردد.
این جامعه شناس در ادامه خاطرنشان كرد: مدارس دولتی با چارچوب های خشك متأثر از سال های قبل و فرهنگ های سنتی تر و مدارس غیردولتی با آزادی و بی برنامگی مطلق درباره انتخاب پوشاك دانش آموزان پیش می روند كه همین مساله به نابسامانی حوزه فرهنگ در بین طیفی چند میلیونی از جمعیت كشور دامن می زند.
او با تاكید بر اینكه كیفیت لباس مدارس ارتباط مستقیمی با توان اقتصادی خانواده ها دارد بیان نمود: متأسفانه در ایران به علت فاصله طبقاتی اقتصادی شاهدیم كه امكان عرضه لباس با كیفیت یكسان به تمام دانش آموزان وجود ندارد و اقشار كم درآمد، لباسی باكیفیت پایین در مقطع تحصیلی بر تن می كنند.
نصیرپور سردهایی درباره مسئولیت ها و وظایف انجمن پوشاك مدارس در زمینه ورود به اصلاح شرایط حاكم بر این مقوله مهم و كلیدی اظهار داشت: به نظر می آید باید امكانات و ایده های لازم در سراسر كشور برای اجرای طرح ساماندهی لباس فرم مدارس وجود داشته باشد و نظام آموزشی با قرار گرفتن در كنار سیاست های انجمن پوشاك مدارس، به این نتیجه قطعی برسد كه باید به شكل جدی به این بحث ورود كند و آنرا از ابعاد مختلف مورد توجه و تحول قرار دهد.
او افزود: پرسش مهمی كه در این باب مطرح است اینكه اگر مقرر است بر مبنای ذائقه و فرهنگ نواحی مختلف ایران، مُدی را به جامعه دانش آموز القا نماییم، این روند باید به چه شكل جریان سازی شود و پرسش دیگر متولیان امر بخصوص جامعه طراح و تولیدكننده با چه ابزارهایی این مد را تهیه و در اختیار مدارس قرار می دهد؟
نصیرپور با اشاره به ضرورت استفاده از هر فرصتی برای احیای لباس اقوام ایرانی تصریح كرد: این امكان و ظرفیت در لباس فرم مدارس وجود دارد تا به اشكال گوناگون به لباس اقوام ایرانی بپردازد و در چارچوب یك طرح تحول، دیگر بار جامعه دانش آموز را به این مورد مهم فرهنگی، تاریخی و جغرافیایی متوجه سازد.
این جامعه شناس به یكی دیگر از موضوعات مهم حوزه پوشاك مدارس اشاره و خاطرنشان كرد: به هر تقدیر این ها مسائلی هستند كه انجمن پوشاك مدارس باید دقیق و موشكافانه درباره آنها مطالعه كرده و بر مبنای آن تصمیمات درستی اتخاذ كند.
او با اشاره به اینكه لباس از دو منظر مورد توجه قرار دارد تصریح كرد: به هر روی مبحث لباس دو نیاز جامعه را پاسخ می دهد. یكی هویت خواهی و هویت جویی جامعه و دیگری تنوع طلبی جامعه و ما اگر بتوانیم این باور را در ذهن دانش آموزان ایجاد نماییم كه هویت فرهنگی، بومی محلی و ملی در كنار هویت مذهبی و اقتصادی از سرمایه های بزرگ هر جامعه بشری است، طبیعی به نظر می آید كه مردم و دانش آموزان به آن مد گرایش پیدا خواهند كرد.
این جامعه شناس در انتها اظهار داشت: مساله بعدی تنوع طلبی است كه ریشه های گوناگونی دارد. ما امروز نمی توانیم تنوع طلبی محصلان را نادیده بگیریم. ایجاد وجه اشتراك میان لباس های بومی با نوع طرح ها برای نسل ها و اقشار مختلف می تواند جذابیت های خویش را داشته باشد مشروط بر اینكه واقع بینانه و با تاكید بر مطالعات روان شناختی دقیق مطالبات را احصاء كرده و بر مبنای آن نیازهای واقعی جامعه هدف را طراحی نماییم نه اینكه با یك نگاه از بالا به پایین و چون ما می گوئیم باید این لباس موردتوجه قرار گیرد، لباسی را بر تن فرزندانمان نماییم.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب