مدیریت زلزله در بناهای تاریخی تنها با مشاركت بین المللی میسر است
كادو دونی: عضو هیأت علمی دانشگاه اصفهان با تاكید بر ضرورت تدوین سفارش نامه برای زلزله، خاطرنشان كرد كه در این مورد و به علت تعداد اندك متخصصین داخلی نیازمند استفاده از تجارب بین المللی هستیم.
به گزارش كادو دونی به نقل از روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، مهرداد حجازی عضو هیأت علمی دانشگاه اصفهان این مطلب را در نشست تخصصی «زلزله و میراث فرهنگی» كه به همت پژوهشكده ابنیه و بافت های فرهنگی -تاریخی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، برگزار گردید مطرح كرد.
او به مواردی در مورد چارچوب یك سفارش نامه برای مدیریت زلزله در بناهای تاریخی اشاره نمود و اضافه كرد: تهیه سفارش نامه برای مدیریت زلزله در بناهای تاریخی ایران نیازمند تعریف یك پروژه فراملی با حضور معدود متخصصان ایرانی و نامحدود متخصصان خارجی (با استفاده از تجارب خارجی )است.
وی با تاكید بر ضرورت استفاده از تجارب بین المللی در این زمینه اضافه كرد: برگزاری دوره های آموزشی ادواری برای مرمتگران و برای مهندستان در این راه یك ضرورت است.
به گفته حجازی این سفارش نامه را تنها دو كشور كه نام آنها را بیان نكرد در اختیار دارند.
وی خاطرنشان كرد: ما به اندازه انگشتان دست متخصص ایرانی و به تعداد نا محدودی متخصص خارجی داریم و هیچ راهی نداریم برای دستیابی به یك استراتژی كلی یك پروژه فرا ملی انجام دهیم زیرا نه تجربه داریم و نه پول.
او اظهار داشت: دو كشور ی كه موفق به نوشتن سفارش نامه شده اند بر مبنای منشور اسكارسای آن را تدوین كرده اند زیرا كه راهی به جز این نیست و این منشور حاصل بیست سال زحمت متخصص علمی است.
سازندگان بناهای تاریخی زلزله را می شناختند
مهناز اشرفی رییس پژوهشكده ابنیه و بافت های فرهنگی - تاریخی هم در این نشست اظهار داشت: زلزله بم ۱۴سال پیش صورت گرفت و در این سالها پژوهشكده ابنیه و بافت های فرهنگی تاریخی و حفاظت و مرمت آثار فرهنگی تاریخی برنامه های زیادی را در این راستا برگزار كرده و امسال هم با عنایت به زلزله كرمانشاه برگزاری این نشست ضروری به نظر می رسید.
او با اشاره به اینكه بحث زلزله برای ما امری آشنا است و اهمیت تاریخی دارد، اضافه كرد: حتی بعضی از شهرهای جدید روی خرابه های ناشی از زلزله های گذشته بنا شده اند.
اشرفی با انتقاد از اینكه در سالهای گذشته بعد از وقوع زلزله همواره اسكان موقت دغدغه بوده كه البته تمامی سازه های تولید شده برای اسكان موقت هم به اسكان دائم تبدیل گشته اند اظهار داشت: نمونه این موارد را هنوز در بوئین زهرا می توان دید.
وی تاكید كرد: در بازسازی های بعد از زلزله باید علاوه بر آثار فرهنگی تاریخی به میراث ناملموس هم توجه كرد زیرا كه تنها میراث كالبدی دارای اهمیت نیستند.
اشرفی با اشاره به اینكه مقاوم سازی در برابر زلزله در بنای مدرن با تاریخی متفاوت می باشد و نمی توان رفتار یكسانی در مورد هر دو داشت خاطرنشان كرد: بناهای تاریخی ایران در خیلی از زلزله ها مقاومت كرده سالم مانده اند و این نشان داده است كه سازندگان این بنا ها زلزله را می شناختند و اصول و تمهیدات خاصی را در نظر داشته اند و حال ما باید این اصول را بشناسیم و در مورد آن تحقیق نماییم.
هیچ اثر تاریخی كرمانشاه تخریب نشده است
رشیدی كارشناس دفتر فنی اداره میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان كرمانشاه دیگر سخنران این نشست هم به ارائه گزارش از وضعیت ابنیه و مجموعه های تاریخی استان كرمانشاه پرداخت و اظهار داشت: وقوع زلزله در بیست و یكم آذرماه سال ۹۶بسیاری از خانواده های كرمانشاهی را داغدار كرد و صدمه های جبران نا پذیری به آنها زد كه خوشبختانه با كمك های مردمی تا به امروز مختصری از این مشكلات رفع شده است.
او اضافه كرد: بناها و مجموعه های تاریخی استان كرمانشاه بعد از زلزله تحت تأثیر زلزله قرار گرفته و صدمه هایی به آنها وارد شده كه خوشبختانه در هیچ یك از مناطق علیرغم شدت زلزله آثار به طور كامل تخریب نشده اند.
وی خاطرنشان كرد: بخش هایی از بناهای تاریخی این استان كه تأثیر پذیر تر بوده اند صدمه هایی دیده اند كه قابل مرمت هستند.
این كارشناس در ادامه به آثاری نظیر تاق گرا، بنای زیج منیژه یا طاق، محوطه قلعه گبری، بناهای عمارت خسرو، كاروانسرای عباسی قصر شیرین، ارگ تاریخی گیلانغرب و... اشاره نمود كه همگی پابرجا هستند و در بعضی موارد صدمه های خیلی جزئی دیده اند.
احتمال تقابل دیدگاه های مهندسان و تاریخ دانان در پایدار سازی لرزه ای بناهای تاریخی
منصور ضیایی فر عضو هیأت علمی پژوهشگاه بین المللی زلزله شناسی و مهندسی زلزله ایران دیگر سخنران این نشست با اشاره به مواردی در مورد پایدار سازی لرزه ای نظیر انسجام، مقاومت، شكل پذیری، انعطاف پذیری و میرایی اظهار داشت: اگر این تكنیك ها رعایت شود طول عمر لرزه ای سازه بالا می رود.
او با اشاره به ضرورت پایدار سازی بناهای میراث فرهنگی در مقابل زلزله اظهار داشت: در بحث زمین لرزه و بناهای میراث فرهنگی باید بعضی از موارد نظیر اینكه طراحی شده بر مبنای تجربه و شهود از خطر لرزه ای، در معرض فرسایش و دستكاری های نا پخته و تغییر در فضای خطر لرزه ای در زمان حاضر را مد نظر داشت.
وی اضافه كرد: پایدار سازی بناهای میراث فرهنگی در مقابل زمین لرزه بر مبنای حفظ ارزش های تاریخی آنها در وجوه مختلف (اصالت، معماری، زیبایی، دیرینه شناسی و... )صورت می گیرد و حفظ این ارزشها برای سالیان دور ممكن است نیازمند دستكاری های نا خواسته در بنا و كاسته شدن از ارزش های تاریخی موجود بنا شود.
ضیایی با اشاره به اینكه این كار توسط تاریخ دانان، باستان شناسان، هنرمندان، معماران، سیاستمداران، مسئولین جهانگردی و زلزله شناسان، مهندسان ژئوتكنیك و مهندستان سازه انجام می گیرد خاطرنشان كرد: احتمال تقابل در دیدگاه های دو گروه در پایدار سازی لرزه ای بناهای تاریخی وجود دارد.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب