ادبیات دیگران؛
پاتریک مودیانو کم گوی و گزیده گوی
به گزارش کادو دونی، رمان نویس فرانسوی که در طرح ناگفته ها، معماهای حل نشده، سرنخ های دروغین و بن بست ها استعداد دارد، با هر کتابش به کشفی جدید دست می یابد.
به گزارش کادو دونی به نقل از اکتوالیته، پاتریک مودیانو ۵۰ سال است که می نویسد. نوشته هایش را خط می زند و باردیگر می نویسد و باز خط می زند. آن قدر این کار را می کند تا دیگر نتواند چیزی به آن اضافه یا از آن بکاهد. او به همین ترتیب رمان هایی کوتاه، معمایی، مبهم و زیبا خلق می کند.
برنده نوبل ادبیات سال ۲۰۱۴ در جدید ترین کتابش «شوروس» [منطقه ای در شمال فرانسه] از هنر سکوت می گوید و ادبیات را چنین هنری می خواند.
بهترین راه برای تصور کردن رمان های مودیانو برای کسی که آنها را نخوانده است، تماشا کردن نقاشی های سامپه [تصویرگر کتاب های «نیکلا کوچولو»] است. ژان ژاک سامپه که سال ۲۰۲۲ درگذشت؛ آن هم چند روز پیش از رسیدن به ۹۰ سالگی، با آثار پرلطافتش معرف طراوت، معصومیت و سادگی بزرگانه بود و هر بار به مخاطبش چیزی جدید نشان می داد و همیشه یک رویا داشت. مودیانو همان سامپه دنیای ادبیات است.
پاتریک مودیانو از نخستین رمانش که سال ۱۹۶۸ منتشر گردید فضایی را خلق کرد که هیچگاه به آن خیانت نکرد؛ فضای مه آلود کناره های رود سن را. خیابانی که به میدانی کوچک باز می شود. آدرسی که تصادفی پیدا می شود و نام هایی که در دفترچه تلفن بودند و فراموش کرده بودیم و دری از دنیای مدفون را به رویمان باز می کردند. او پدری است که دوست داشتیم داشته باشیمش، مادری که هزار کار داشت و فرزندی که درست در آستانه جنگ بود یا در سالهای بعد از جنگ.
مودیانو سال ۱۹۴۵ در پاریس به دنیا آمد و همیشه یک پاریسی از پاریس ماند! او بیشتر از ۷۰ سال است که در این شهر پرسه می زند؛ کمی شبیه یک بازجو پلیس و گویی در تمام زندگی داشته در رابطه با خود ما تحقیق می کرده است؛ در مورد آن زندگی هایی که می توانستند مال خود ما باشند. او با تفکر ما بازی می کند تا نشانمان دهد هیچ چیز مطلق نیست و آنها که به دنبال وضوح کامل هستند همیشه از نتیجه کار مبهوت می شوند.
نگاه مودیانو به شهر و مردم همیشه نگاه یک کودک است و از طریق پرسش کردن به درکی می رسد که شبیه هیچکس دیگری نیست و از اینجاست که داستان اختراع می شود. وی در «شوروس» از عادت زندگی در مرز باریکی بین رویا و حقیقت می نویسد و از چیزهایی می نویسد که می توانستند رخ دهند و زندگی شما را به چیزی دیگر بدل کنند. همین سبک یک موسیقی فراموش نشدنی است که جایزه نوبل ادبیات را برایش به ارمغان آورد.
او باور دارد که وجود ما از افرادی تشکیل شده که با آنها ملاقات می نماییم، آنها را باردیگر می بینیم، آنهار ا گم کرده ایم و باردیگر ظاهر می شوند. افرادی که مطمئنیم برای همیشه در زندگی مان می مانند اما این طور نمی شود و البته افرادی که همیشه با ما خواهند بود.
از همین رو وی در رمان «برای آنکه در محله گم نشی» می نویسد: کسانی که به سختی می شناسیم شان گاهی اوقات نقش مهمی در زندگی ما دارند و در سخنرانی خود در آکادمی سوئد یادآوری می کند که خواننده بیشتر از خود نویسنده در رابطه با کتاب می داند.
مودیانو در «شوروس» می نویسد: ۵۰ سال بعد شما یک پانوراما از زندگی تان دارید. وی در این رمان که در رابطه با مردی است که سال ها به عقب برمی گردد تا بتواند رازهای مبهم دوران کودکی را روشن کند، از خاطرات کودکی گمشده می نویسد و در تلاش است تا همه سیگنال ها و تماس هایی را که ریشه در ۵۰ سال قبل دارند مرتب کند و به یک رشته مشترک برسد. در این هزارتوی عاشقانه که به اواسط دهه ۱۹۶۰ بازمی گردد از مرد جوانی می نویسد که به نظر می آید با شبکه ای زیرزمینی و حتی خطرناک روبرو شده و درمی یابد خواب زمستانی همین بود.
«شوروس» پاییز ۲۰۲۱ توسط انتشارات گالیمار منتشر گردید و نویسنده ۷۷ ساله بعد از آن هنوز کتابی منتشر نکرده است.
او خالق رمان های گوناگونی است که بیشترشان به فارسی ترجمه و انتشار یافته اند.
منبع: kadodooni.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب