داستان آزادسازی هویزه
کادو دونی: در صورتیکه اشغال خرمشهر توسط عراق بعنوان آخرین و مهم ترین برگ برنده این کشور برای وادار ساختن ایران به شرکت در هرگونه مذاکرات صلح تلقی می شد، آزادسازی این شهر می توانست سمبل تحمیل اراده سیاسی جمهوری اسلامی بر متجاوز و اثبات برتری نظامی اش باشد.
به گزارش کادو دونی به نقل از ایسنا، منطقه هویزه یکی از مناطق راهبردی و موثر برای ایران بود که قبل از این عملیات نیز بارها توسط نیروهای انقلابی و بسیجی و نظامی کشور، تلاش هایی برای آزادسازی آن صورت گرفته بود. حماسه هویزه در سال ۱۳۵۹ که شهید سیدحسین علم الهدی و دیگر همرزمانش در آن حضور داشتند و منجر به شهادت ایشان شد، یکی از این تلاش ها بود.
سرانجام عملیات بیت المقدس در ۳۰ دقیقه بامدادان روز ۱۰ اردیبهشت ۱۳۶۱ با قرائت رمز عملیات «بسم الله الرحمن الرحیم. بسم الله القاسم الجبارین، یا علی ابن ابی طالب» از طرف فرماندهی شروع شد.
در صورتیکه اشغال خرمشهر توسط عراق بعنوان آخرین و مهم ترین برگ برنده این کشور برای وادار ساختن ایران به شرکت در هرگونه مذاکرات صلح تلقی می شد، آزادسازی این شهر می توانست سمبل تحمیل اراده سیاسی جمهوری اسلامی بر متجاوز و اثبات برتری نظامی اش باشد.
بر همین اساس، باتوجه به اینکه منطقه عمومی غرب کارون آخرین منطقه مهمی بود که همچنان در اشغال عراق قرار داشت، از یک سو فرماندهان نظامی ایران برای انجام عملیات در این منطقه اشتراک نظر داشتند، و از طرف دیگر عراق نیز که طراحی عملیات آزادسازی خرمشهر را بعد از عملیات فتح المبین قطعی و مسجل می پنداشت، با درنظر گرفتن اهمیت این شهر و جایگاه آن در دفاع از بصره، به ضرورت حفظ این منطقه معتقد بود.
از این رو، بلافاصله بعد از اتمام عملیات فتح المبین، در صورتیکه قوای ارتش عراق در منطقه عمومی خرمشهر تقویت می شد، به تمام یگان انهدام نیروی دشمن، حداقل بیش از دو لشکر اضافه گردید.
«آزادسازی حدود ۵۴۰۰ کیلومتر مربع از خاک ایران همچون شهرهای خرمشهر، هویزه و پادگان حمید»، «خارج کردن شهرهای اهواز، حمیدیه و سوسنگرد از برد توپخانه دشمن»، «تامین مرز بین المللی (حدفاصل پاسگاه طلائیه تا شلمچه)» و «آزادسازی جاده اهواز – خرمشهر و خارج شدن جاده اهواز – آبادان از برد توپخانه دشمن » قسمتی از اهداف این عملیات بود.
منطقه عمومی عملیات بیت المقدس در بین چهار مانع طبیعی محصور است، که از شمال به رودخانه کرخه کور، از جنوب به رودخانه اروند، از شرق به رودخانه کارون و از غرب به هور الهویزه منتهی می شود.
منطقه مزبور به جز جاده نسبتا مرتفع اهواز – خرمشهر، فاقد هرگونه عارضه مهم برای پدافند است. همین مورد سبب شد تا زمین منطقه به سبب مسطح بودن برای مانور زرهی مناسب، و برای حرکت نیروهای پیاده به سبب در دید و تیر قرار داشتن نامناسب باشد. نقاط حساس و راهبردی منطقه شامل بندر و شهر خرمشهر، پادگان حمید، جفیر، جاده آسفالت اهواز – خرمشهر، شهر هویزه و رودخانه های کارون، کرخه کور و اروند بود.
منبع: كادو دونی
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب