میثم سفید خوش مطرح كرد؛
یکی از بحران های فلسفی در ایران محدودشدن دایره بحث است
به گزارش کادو دونی استاد فلسفه دانشگاه شهید بهشتی اظهار داشت: یکی از بحران های فلسفی در ایران است که دانشی کاهش پیدا کرده است و دایره بحث محدود شده است.
به گزارش کادو دونی به نقل از مهر، به مناسبت روز جهانی فلسفه، نشیت امکان فلسفه در ایران در کافه فلسفه برگزار شد.
در ابتدای نشست، علی دهباشی در مقدمه ای کوتاه به تاریخچه و اهداف نام گذاری روز جهانی فلسفه اشاره نمود و اظهار داشت: سازمان آموزشی، علمی و فرهنگی ملل متحد (یونسکو) بعنوان پیشنهاد دهنده‌ی این روز، رهبری برنامه های جهانی آنرا برعهده دارد؛ در واقع این روز متعلق به همه کسانی است که به فلسفه اهمیت می دهند. توجه به نقش مهم فلسفه برای ایجاد رفاه انسانی، پیشبرد و ترویج صلح در جامعه یکی از اهداف یونسکو برای نام گذاری این روز است.
وی اضافه کرد: توجه به نقش مهم فلسفه برای ایجاد رفاه انسانی، پیشبرد و ترویج صلح در جامعه یکی از اهداف یونسکو برای نام گذاری این روز است.
محمدتقی طباطبایی، در این جلسه با بیان اینکه فلسفه یک لزوم به منظور زندگی و فکر کردن یک امر غیر دستوری و برخاسته از خود زندگی است، اظهار داشت: فلسفه از بیرون به زندگی تحمیل نشده است. ازاین رو پرسش از «امکان فلسفه» و هر نوع پرسش دیگری که کار فلسفی را به جغرافیای ایران محدود کند، پرسش نابجایی است.
این عضو هیئت علمی دانشگاه اضافه کرد: هرگونه کار فلسفی از آنجاییکه کوششی برای سخن گفتن درباره انسان است، محدود به هیچ جغرافیایی نیست. از طرفی میتوان این پرسش را به این شکل بهینه سازی کرد که فلسفه با عنایت به وضع کنونی ما، چه کار باید انجام دهد یا چه کار می تواند انجام دهد؟
طباطبایی افزود: ما در یک وضعیت انسداد و فقدان اندیشه هستیم اما این یک وضعیت است نه یک نظریه، اهل فلسفه باید برای خروج از این وضعیت بکوشد تا باورهای بنیادینی را که در عرصه تفکر امتناع بوجود آورده اند کشف کنند و این وضعیت امتناع را تغییر دهد.
وجود متفکران ایرانی معتقد به فقدان فلسفه و فکر فلسفی و یا انسداد آن
سپس امیر مازیار، عضو هیئت علمی دانشگاه هنر و دانش آموخته‌ی دکترای فلسفه هنر طرح این مورد را عجیب دانست از این جهت که تعداد پرشماری استاد و دانشجوی فلسفه در ایران مشغول فعالیت هستند، به قول علما وقوع شیء مهم ترین دلیل بر وجود آن است.
وی در ادامه به متفکرانی اشاره نمود که در ایران معتقد به فقدان فلسفه و فکر فلسفی یا انسداد آن هستند.
این دانش آموخته دکترای فلسفه هنر ضمن اشاره به اندیشمندان غربی چون هگل که به پایان فلسفه باور دارند، اظهار داشت: به اعتقاد او فلسفه یک امر جمعی و در واقع تفکر جمعی است از این منظر آیا فلسفه در ایران زنده است؟ این پرسش در وضعیت معاصر ایران بسیار معنادار است، چون در تاریخ و گذشته ما تفکر فلسفی وجود داشته و چهره هایی چون فارابی و غزالی و ملاصدرا متفکران زمان خود بودند.
مازیار افزود: اما در عصر معاصر، ما امتداد و تداوم تفکر فلسفی را نداریم. اگر تفکر فلسفی را خودآگاهی به جهان و وضعیت خود تعریف نماییم، می توانیم نتیجه بگیریم که آگاهی هایی که تولید می نماییم خیلی ناظر به خود نیست. ما آثاری درباره متفکران قدیم خود یا متفکران جهان تولید می نماییم که خوب است اما این آثار به یک اندیشه معاصر درباره ایران و جهان یا وضع اندیشه در ایران معاصر انجامیده؟ به نظر می آید در این حوزه درخشش های کوتاهی داشتیم که تداوم منجر نشده است.
این عضو هیئت علمی دانشگاه هنر اظهار داشت: اگر بخواهیم تفکر خودآگاهانه را آغاز نماییم به وساطت مفاهیم و به ایده نیاز داریم. به نظر می آید تکرار تفکر فلسفی قدیم و خوانش ملاصدرا و نظایر آن یا حتی خواندن کانت، نمی تواند ما را به خودآگاهی نسبت به وضعیت خودمان برساند.
فلسفه تقلیل یافته از بحران های این علم در ایران
در ادامه این نشست میثم سفیدخوش، عضو هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی با اعتقاد به اینکه فلسفه یک امر ساخته شده است و می تواند یک روز هم در معرض فنا قرار بگیرد، اظهار داشت: برخی دانش های فلسفه نظری و برخی عملی اند. به گمان من اگر دانش فلسفه را مستقل از اجزای آن تصور نماییم، دانشی عملی است.
وی اضافه کرد: یکی از بحران های فلسفی در ایران است که دانشی کاهش پیدا کرده است و دایره بحث محدود شده است. چون اگر بعنوان مثال دانشجویی خارج از موضوعات متافیزیکی موضوعی انتخاب نماید، با چالش مواجه خواهد شد. اما درباره پرسش این نشست، به گمان من درباره امکان فلسفه در ایران میتوان اظهار داشت که هر گونه امکانی برای فلسفه در نسبت با سایر علوم قابل بررسی است.
این عضو هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی ضمن اشاره به این که مطلق دانش شامل فلسفه یا سایر علوم باید شکل بگیرد تا امکان فلسفه هم محقق شود بیان نمود: البته چنین چیزی در خلاء اتفاق نمی افتد. فلسفه عبارت است کوشش برای صورت بندی مطلق دانش و آنچه لزوم بسامان کردن زندگی انسان امروز است، مطلق دانش است. بدین سان فلسفه بعنوان یک دانش سازنده، کارش در جهت پیوند دادن دانش ها و جهت دهی کلی آن است.
منبع: kadodooni.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب