یادداشت، حسین كچویان
مركز تحقیقات استراتژیك یا حزبی-سیاسی و ضد ملی؟
به گزارش کادو دونی استاد دانشگاه تهران به دنبال انتشار فایل صوتی مصاحبه وزیر امور خارجه ایران نوشت: محتوای این مصاحبه از قسم مطالبی است که یک جریان برانداز با هدف تغییر کلی ساختار سیاسی کشور دنبال میکند.
به گزارش کادو دونی به نقل از مهر، به دنبال انتشار فایل صوتی محمد جواد ظریف، وزیر امور خارجه در گفتگو با سعید لیلاز در مورد مسائل کشور در زمینه سیاست خارجی حسین کچویان استاد دانشگاه تهران یادداشتی نوشت که متن آن در ادامه می آید؛
بسم الله الرحمن الرحیم
مرکز تحقیقات استراتژیک یا حزبی-سیاسی و ضد ملی؟
صوت مصاحبه آقای لیلاز عضو حزب کارگزاران باآقای ظریف دو جنبه بسیار مهم دارد که فهم محتوای آن مستلزم حل آنهاست! مسئله ای که بیشتر به آن پرداخت شده است، مسئله چگونگی درز این صوت است که گفته می شود قرار بر انتشار آن نبوده است. اما آنچه پاسخ این مسئله را می دهد حل مسئله دوم است که به چگونگی و چرایی تولید این صوت برمیگردد. سخنگوی وزارت خارجه می گوید که این مصاحبه در قالب مصاحبه های درون دولت و برای تشخیص مسائل و امور یا مشکلات سازمانی بوده است تا برای حل مشکلات و گیرهای سازمانی از آن استفاده گردد.! سخنگوی دولت هم کمابیش سخنان این سخنگو و خبر قبلی مرکز تحقیقات استراتژیک را تکرار کرده است! اما ما میدانیم که این مصاحبه در قالب طرحی سیاسی برای کاری بیسابقه حزبی با هدف های چند منظوره انجام گرفته است! اما از آنجایی که چنین کاری در هیچ یک از دولتهای کشور معمول نبوده است عنوان و پوشش قابل قبولی برای آن فراهم گشته است تا اولاً پرداخت هزینه چند میلیتردی آن از جیب مردم و بیت المال توجیه گردد و ثانیاً باعث حساسیت و پرسش نهادهای ناظر یا نیروهای سیاسی نگردد! ااین چارچوب قانونی که رسماً هم در اوایل زمستان گذشته اعلام گردید تدوین تاریخ دولت اول و دوم روحانی بود که ظاهراً قرار بوده با رویکرد صدمه شناسانه یا انچه سخنگوی وزارتخارجه می گوید، انجام گیرد! این پوششی کاملاً موجه به نظر می رسد که مرکز تحقیقات استراتژیک ریاست جمهوری با مدیریت آقای آشنا برای این طرح فراهم نموده است چون هم کسی نمی تواند نسبت به استفاده از منابع عمومی برای کاری حزبی و سیاسی اعتراض کند یا ادعا کند که این نوعی اختلاس از منابع عمومیست. ثانیاً این مسئله که چرا دولت دست بکاری سیاسی در درون دولت میزند هم بلا وجه می گردد چونکه اولاً گفته می شود این کاری تاریخی است و ثانیاً هدف مدیریتی و اسیب شناسانه دارد که در قالب اهداف عمومی دولتها میگنجد!
اما حقیقت چیست؟ ایا ادعاهای مطرح شده توسط وزارتخارجه و مرکز تحقیقات استراتژیک که سخنگوی دولت رسماً آن را تایید نمود با حقیقت نسبتی دارد یا در واقع این طرحی سیاسی و حزبی بوده است که حالا در جای خود مورد استفاده قرار گرفته است؟! اولاً بایستی به این نکته توجه داشت که طراح این پروژه باصطلاح تاریخی آقای اشنا امنیتی سابق و مجریان ان آقای قوچانی از حزب کارگذاران وبعضی افراد دیگر می باشند که سابقه روشنی در راه اندازی پروژه های امنیتی-رسانه ای دارند. در مجموعه مرکز تحقیقات اقای آشنا تابحال کمتر طرحی که در محدوده اهداف آشنای آقای اشنا نگنجد، انجام داده است و اگر مجالی باشد لیست کردن طرح های این مرکز گویای ان خواهد بود که از این مجموعه و افراد درگیر در آن نمی توان انتطار کار تحقیقی و علمی بیطرفانه داشت!
اما صرف نظر از مجریان، اینکه در اواخر یک دولت که چند ماه بیشتر به پایان آن نمانده پروژه ای تاریخی تعریف شود که هدف صدمه شناسانه دارد، پر از ابهام و سوال است! امکان تدوین تاریخ دو دولت در چند ماه اساسا وجود ندارد و اگر هدف اسیب شناسی را به ان اضاعه نماییم عدم امکان آن باز هم بیشتر می شود! به علاوه، قاعدتاً طراحان پروژه توقع نداشته اند که دولت های بعدی خریدار تاریخ مدون فشل ترین و مسئله دارترین دولتهای بعد از انقلاب اسلامی یا حتی تاریخ کشور باشند و یا صدمه شناسی یک گروه امنیتی و حزبی-سیاسی برای انها ارزشی داشته باشد! مگر اینکه طراحان و مجریان از بقای خود اطمینان داشته و میخواسته اند انرا در دولت بعدی خود بپایان برسانند!
اما صرف نطر از این جهات، هر یک از این دو روایت ادعایی وزارت متبوع ظریف یا ادعای مرکز آقای آشنای و در نهایت سخنگوی دولت را بپذیریم، در نحوه انجام پروژه سوالاتی مطرح می گردد که اعتبار ادعاهای آنها را بیشتر زیر سوال می برد. اولاً انگونه که در ابتدای صوت امده این مصاحبه شکل تصویری داشته و اظهارات اقای لیلاز و اقای ظریف گویای آن می باشد که قصد پخش ان وجود داشته است. اما اینکه از این مصاحبه که بخشی از یک پروژه تاریخی است و هدف صدمه شناسانه دارد برای پخش عمومی تصویر گرفته شود، معنادار نیست. آنچه این کار را بی معناتر می کند محتوای آنست که کاملاً محرمانه و بلکه فوق سری طبقه بندی می گردد. اینکه چنین محتوایی برای پخش عمومی بوده که مطابق سخن آقای لیلاز مبحث تصمیم گیری اقای آشنا باشد، به معنای آن است که یکی دروغ می گوید!
اما آنچه ادعاهای طرف های رسمی را مسئله دارترمیکند این حقیقت است که در بدو مصاحبه نظیر گزارشهای سیاسی نمایشی با مردم صحبت می شود و مصاحبه گر ابتدا خطاب به بینندگان آقای ظریف را کاملاً نظیر مصاحبه انتخاباتی معرفی کرده و از او به عنوان محبوبترین وزیر روحانی یاد می کند که البته جناب ظریف متواضعانه آن را لطف گوینده می خواند! اما مشخص است که ایشان کما بیشتر از قصد انتشار آگاه بوده اما در مورد بیان بعضی مطالب تحفظ داشته و با انتشار آن مخالف بوده است که آقای لیلاز حل آنرا به صحبت آقای ظریف با آقای آشنا احاله می کند! با اینحال، مصاحبه کننده کاملاً از اهداف طرح آگاه بوده و با عنایت به نحوه برخورد و نوع سوالات به هیچ وجه انرا پروژه ای تاریخی یا صدمه شناسانه برای درس گیری آیندگان یا سازمان متبوع و دولت نمی داند! وی مطابق اهداف آشنای طرح سوالات را جهت داده و بعد یا صورت کاملاً رسانه ای و جنجالی به آن می دهد و میکوشد که اقای ظریف را در این جهت با طرحد سوالات مسئله دار و تحریک کننده با خود و ماهیت نمایشی کارهمراه کند.
اما نکته دیگری وجود دارد که روشن می سازد این مصاحبه بر خلاف اظهارات سخنگویان یا مرکز تحقیقات، طرحی سازمانی و به هدف درک مشکلات مدیریتی نیست محتوای مصاحبه است. لازم نیست که ما وارد بحث تفصیلی از محتوا شویم که دریابیم این مصاحبه فراتر از حدود مشکلات یک سازمان یا حتی یک دولت می باشد. محتوای مصاحبه از قسم مطالبی است که یک جریان برانداز با هدف تغییر کلی ساختار سیاسی کشور دنبال می کند و به اموری وارد می شود که حتی در قالب قانونی مسئولیتهای رئیس جمهور هم بسختی میگنجد، چه رسد به اینکه در محدوده مشکلات سازمانی یک وزارت خانه باشد.
بنابراین، اولاً بدلیل ماهیت مجریان و سوابق کاملاً مسئله دار حزبی و سیاسی-امنیتی انها، ثانیاً عدم امکان اجرای پروژه در قالب اهداف ادعایی و رسمی ان در عمر این دولت، ثالثاً نحوه انجام مصاحبه که به جای علمی و تحقیقی بودن سیاسی-نمایشی و حزبی است، رابعاً قصد مشهود از انجام مصاحبه که با وجود محتوای فوق سری ان برای پخش عمومی انجام گرفته و اماده شده است و نهایتاً اینکه محتوای مصاحبه و سوالات فراتر از اهداف یک وزارت خانه یا یک دولت بوده و با اهداف براندازانه حزبی و فتنه گرایانه باصطلاح اصلاح طلبانه سازگاری دارد ادعاهای رسمی مطرح شده در مورد این مصاحبه مشکلاتی به بزرگی دروغ درز اتفاقی و ناخواسته آن توسط نفوذی ها دارد! همگان با شیوه های آشنای بکارگرفته شده در این کار آشنا هستند و نمی توان مردم را با آشنا غریبه کرد!
اکنون وظیفه نهادهای مسئول است که دو کار انجام دهند. کشف نحوه درز صوت مسئله ای است اما مسئله مهمتر این است که چگونه عده ای بخود جرات می دهند که با استفاده از امکانات عمومی و درون نهادهای قانونی دست به اجرای طرح هایی بزنند که کمترین مشکل ان این است که به منظور اهداف حزبی و سیاسی انجام می گیرد اما هدف نهایی ان زمینه سازی برای انجام اهداف فتنه گرانه ضد کلیت نطام و انقلاب اسلامی است! در واقع، مسئله ای که نسبت به آن کاملاً غفلت شده است، ماهیت کار انجام شده است و مسئله درز آن مسئله ای ثانوی است. با اینحال، روشن است که در روایتهای رسمی سخنگویان تلاش می شود که اذهان به مسئله درز منجرف و از اصل کار و درک مقاصد واقعی اولیه دور شود! روشن است که این مصاحبه حتی اگر به این شکل افشا نمی شد، ماهیتاً برای مقاصدی مشابه ترتیب داده شده ودر این جهات استفاده میشده است و بیشتر از درز آن بایستی به این مورد دقت و تمرکز کرد تا به حقیقت این رسوایی پی برد!
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب