با پیشگفتاری از یوسف اباذری:
كتاب مقدمه ای بر جامعه شناسی راهی بازار نشر می شود
به گزارش کادو دونی کتاب مقدمه ای بر جامعه شناسی نوشته تئودور آدورنو و ترجمه سایرا رفیعی، با پیشگفتاری از یوسف اباذری، ازسوی پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات، منتشر می شود.
به گزارش کادو دونی به نقل از مهر، کتاب «مقدمه ای بر جامعه شناسی» نوشته تئودور آدورنو و ترجمه سایرا رفیعی، با پیشگفتاری از یوسف اباذری، ازسوی پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات، منتشر می شود.
این کتاب مشتمل بر درس گفتارهایی است که اندیشه های تئودور آدورنو، جامعه شناس، فیلسوف و موسیقی دان آلمانی را درباره مقدمات علم جامعه شناسی بیان می کند.
کتاب «مقدمه ای بر جامعه شناسی» آدورنو، با مسأله ای درباره آینده شغلی دانشجویان رشته جامعه شناسی و دغدغه های آنها درباره امتحانات آخر ترم، آغاز می شود؛ نکته ای که به باور یوسف اباذری این کتاب را با مجلدهای حجیم جامعه شناسانی چون جورج ریتزر آمریکایی، که کار را با اندیشه های بزرگ شروع و با آنها هم به پایان می برند، متمایز می کند.
در بخشی از پیشگفتاری که یوسف اباذری بر این کتاب نوشته، می خوانیم: «آدورنو در این کتاب مسئله‌ی تناقض ها و تضادها را از همان صفحه‌ی اول پی می گیرد. منظور آدورنو از تناقض، فقط عدم انسجام منطقی نیست، بلکه ندیدن میانجی ها هم هست و منظور او از تضاد، همان تضاد دیالکتیکی است که در بطن جامعه‌ی سرمایه داری نهفته است. آدورنو از همان صفحات اول از تناقضی شروع می کند که لاجرم جامعه‌ی معاصر درمورد آموزش عالی بدان گرفتار است. تناقضی وجود دارد میان میل تبدیل دانشگاه به مدرسه با ارائه‌ی طرح درس، و مهم شمردن تفکر آزاد و مستقل در دانشگاه. نفس جامعه شناسی هم از این تناقض بری نیست، چونکه که جامعه شناسی سخن از جامعه ای می گوید که تضاد عنصر اصلی آن است.
آدورنو رد پای این تضادها و تناقض ها را در اندیشه‌ی بنیان گذاران جامعه شناسی پی می گیرد؛ دانشی که از یک سو آرمان علوم طبیعی را دنبال می کند و از طرفی آرمان فلسفه‌ی سکولارشده را. به عبارت دیگر، جامعه شناسی در صدد است هم علم باشد هم فلسفه. از نظر آدورنو، تار این خواست در پود جامعه شناسی در هم تنیده شده است. از نظر او، آنان که به تقلید از پوزیتیویست ها می خواهند جامعه شناسی را به علم تبدیل کنند یا به سخره می گویند که نمی تواند به اندازه‌ی کافی علم باشد، و آنانی که فلسفه‌ی نظرورزانه ای را مؤکد می سازند که به تحقیقات تجربی بی اعتناست، به یکسان از درهم تنیدگی فلسفه و جامعه شناسی غافل اند.
یکی از مهم ترین مقوله های اندیشه‌ی آدورنو تاکید بر تضادهای اصلی و فرعی در جامعه است؛ تناقض هایی که اندیشه‌ی نظریه پردازان مهم به رغم آگاهی عمیق شان از منطق صوری، به آنها گرفتار می شود. آدورنو برای کشف این تضادها و تناقضات به مقوله‌ی میانجی متوسل می شود؛ مفهومی خیلی سخت و دشوار که از نظر او فقط دو نفر توانسته اند از پس رعایتش برآیند: هگل و مارکس».
اباذری از مطالعه کتاب جامعه شناسی آدورنو برای دانشجویان جامعه شناسی، بعنوان یک فرصت یاد می کند تا از راه آن بتوانند رد پای اندیشه های وی را درباره وقایع دهشتناک قرن بیستم و قرن حاضر بیابند و نیز، به آرای انتقادی او نسبت به کسانی که به این وقایع بی تفاوت بوده یا آنها را مشروعیت بخشیده اند، دسترسی یابند.
منبع: kadodooni.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب