استاد زبان شناسی دانشگاه های كردستان:
خانواده ها نخستین عامل در پاسداشت یا حذف زبان های محلی هستند
به گزارش کادو دونی یک زبان شناسی اظهار داشت: خانواده ها نخستین عامل در پاسداشت یا حذف زبان های محلی و بومی هستند، بنابراین باید بتوانیم نگاه خانواده به مباحث فرهنگی را تغییر دهیم.
نشمین صوفی در گفتگو با خبرنگار مهر اظهار نمود: زبان شکل شفاهی یک فرهنگ است که به مرور زمان گرفتار فراز و نشیب هایی می شود و این سنتی غیرقابل انکار بر این مقوله فرهنگی است. این مدرس دانشگاه ضمن اشاره به اینکه دنیای دیجیتال عامل اصلی و تهدیدکننده زبان های محلی و باستانی کشور است، بیان داشت: با تغییر شیوه زندگی از خانواده های گسترده به خانواده هسته ای و از طرفی کوچک تر شدن دایره خانواده به خانواده های سه نفر و چهار نفر به تدریج روابط عاطفی جای خویش را به ضوابط اجتماعی بخشیده اند که در این میان زبان بیشترین صدمه را دیده و می بیند. صوفی در ادامه اظهار داشت: از طرفی متأسفانه والدین جوان اصرار عجیبی دارند که زبان نخست فرزندانشان فارسی باشد و این ناهنجاری یا سوءتفاهم فرهنگی در تمام استان های کشور تسری دارد. این زبان شناس ضمن اشاره به اینکه نباید زبان محلی و بومی را به صورت یک جانبه فدای زبان فارسی کرد، اظهار داشت: کسی منکر کامل بودن زبان و ادبیات فارسی نبوده و نیست، ولی نباید نگاه ما به بحث زبان و فرهنگ یک نگاه خاکستری باشد و این طرز نگرش ما را از اصل فرهنگمان دور نگه دارد. وی خاطرنشان کرد: باید در کنار یادگیری زبان فارسی، کودک بتواند که زبان مادری و محلی خویش را هم حفظ کند، ولی باید اعتراف کرد که هم اکنون رغبت چندانی بین والدین برای انجام این فرایند دیده نمی گردد. صوفی ضمن اشاره به اینکه زبان های اصیلی همانند زبان کُردی، لری، ترکی و… به مرور زمان در حال محو شدن هستند، اظهار داشت: با روندی که پیش رو داریم برای دهه های آینده از زبان های محلی و تاریخی و باستانی جز نام، چیز دیگری باقی نخواهد ماند. این زبان شناس ضمن اشاره به اینکه تنوع گویش ها و فرهنگ برای هر کشوری یک فرصت است نه تهدید، بیان داشت: تنوع فرهنگی هم در حوزه فرهنگ مکتوب و هم شفاهی زمینه ساز تحولات بسیاری برای هر کشوری است، بنابراین نباید در این مقوله منفعل عمل نماییم. این مدرس دانشگاه اضافه کرد: زبان رسمی مردم استان های کردستان و بخش هایی از آذربایجان غربی، کرمانشاه و ایلام کُردی است و تنها تفاوت این زبان ها در لهجه گفتاری آنان است، ولی وجه مشترک همه آنها این است که در راه فراموش شدن قرار گرفته اند که این بدترین خبر برای حوزه فرهنگ کشور است. صوفی در انتهای سخنان خود تصریح کرد: خانواده ها نخستین عامل در پاسداشت یا حذف زبان های محلی و بومی هستند بنابراین باید بتوانیم نگاه خانواده به مباحث فرهنگی را تغییر دهیم.
منبع: kadodooni.ir
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب