حجت الاسلام و المسلمین مختاری:
فطرت، حلقه ی مفقوده ی زندگی مدرن
كادو دونی: «در حقیقت این فریضه‌ی روزه داری است كه فطرتاً انسان را از خود پسندی رهایی می بخشد و صیروریت را در زمان و در چارچوب نشاط اجتماعی خاص به جامعه تزریق می كند و از آنجائیكه ساختار روزه به شدت خدامحوری را در متن خود جای می دهد، پس انسان از خودپرستی رهایی یافته و صفت رحمانیت خداوند در چارچوب كاهش آمار جرم و بزهكاری در جامعه متجلی می شود.»
به گزارش کادو دونی به نقل از ایسنا، حجت الاسلام والمسلمین محمدحسین مختاری-رییس دانشگاه مذاهب اسلامی و استاد خارج فقه و اصول حوزه علمیه قم- در یادداشتی به مناسبت عید سعید فطر آورده است:
واکاوی ابعاد و زوایای معناشناختی عید سعید فطر و بهره گیری از آن در فضای جامعه‌ی دینی، ما را بر آن می دارد تا بیش از پیش در معنای اصطلاحی عید فطر یعنی بازگشت به فطرت تأمل نمائیم؛ چونکه انسان با دوری از عقل خود بنیاد بشری، به فطرت پاک خود یعنی خدامحوری باز می گردد(هدایت می شود) و اینچنین به شکرانه‌ی این بازگشت، به جشن و سرور می پردازد.
البته پروسه‌ی زمانی تحقق این مسأله در طول یک سال رقم می خورد؛ خصوصاً در ماه رجب که ماه پروردگار است و شعبان ماه رسول خدا(ص) و ماه رمضان که ماه امت اوست، صیروریت معرفت انسان به شدت معنا می یابد و انسان از شرک و شک رهایی یافته و با توبه و راز و نیاز و مناجات در شب قدر، از جهنم اومانیسم (اناالحق) به سمت بهشت برین(خدامحوری) هدایت می شود، چونکه فطرت و معنویت استعلایی تنها در سایه‌ی توحید معنا می یابد.
در تشریح این مسأله باید گفت رمضان ماه وزیدن نفحات الهی و گشوده شدن درهای رحمت خاص(رحیمیت) و عام (رحمانیت)خداوند است؛ حال انسان هر اندازه از اومانیسم درون فاصله بگیرد و به سمت رضایت الهی حرکت نماید از رحمت عام خداوند بهره مند خواهد شد، البته شیطان، این صیروریت انسان را در بستر فطرت بر نمی تابد، پس در صدد است تا مردم را از رحمت الهی نا امید سازد، لیکن مناسک معرفتی ماه مبارک رمضان همچون روزه داری، انفاق، هم نوایی با فقرا و نیازمندان، به نوبه‌ی خود صیروریت و بازگشت فرد به فطرت را تسهیل خواهد ساخت.
با این تفاسیر اصل راهبردی فطرت، نفی خودبینی و خودبرتربینی است، یعنی همان حلقه‌ی مفقوده‌ی غرب که به بهای نفی خدا و اثبات خود، عقل خود بنیاد سوژه محور را در سایه‌ی سنگین اومانیسم(من فکر می کنم پس هستم) بنیان نهاد و اینچنین فاصله‌ی میان انسان ها را (فاصله‌ی طبقاتی) در مدیریت عقل خالص منهای دین رقم زده است.
این چالش در حالی است که حیات انسان در دوران کودکی، نوجوانی، جوانی و میانسالی و کهنسالی فقط بر مدار عقل فطری استوار است و با نفی عقل خود بنیاد و سوژه محور، از درون به سمت خداوند هدایت می شود.
از این رهگذر، ماه مبارک رمضان با مناسک حکمت محور، نگرش انسان را نسبت به زندگی تغییر می دهد، چونکه با انقطاع در زندگی روزمره، خلوص جامعه را تعمیق می بخشد و اینچنین اخلاص عملی بر اساس فطرت، همگرایی و همبستگی اجتماعی مردم با فقرا و نیازمندان را به منصه‌ی ظهور می رساند و فاصله‌ی طبقاتی را در جامعه می کاهد که تجلی این امور را می توان در همبستگی و همگرایی وصف ناپذیر مردم ایران خصوصاً در روزهای شیوع کرونا، در چارچوب کمک های مومنانه مشاهده نمود.
در حقیقت این فریضه‌ی روزه داری است که فطرتاً انسان را از خود پسندی رهایی می بخشد و صیروریت را در زمان و در چارچوب نشاط اجتماعی خاص به جامعه تزریق می کند و از آنجائیکه ساختار روزه به شدت خدامحوری را در متن خود جای می دهد، پس انسان از خودپرستی رهایی یافته و صفت رحمانیت خداوند در چارچوب کاهش آمار جرم و بزهکاری در جامعه متجلی می شود.
این ظرفیت بنیادین در اسلام در حالی است که فطرت، حلقه‌ی مفقوده‌ی زندگی مدرن به شمار می آید و عنصر پیشرفت، تجربه محوری و فنی گرایی بر جای آن نشسته است، پس هنجار گرایی به شدت بی معنا می شود و سود محوری بجای اخلاق، انصاف و اخلاص نشسته و انسان فقط بعنوان موجودی سود محور مورد توجه قرار می گیرد.
این بحران در جوامع مدرن در حالی است که ماه مبارک رمضان با رویکرد ذکر و یادآوری و با محوریت عدالت و معنویت، انسان را از منیت و خود خواهی بر حذر می دارد؛ پس همدلی با چاشنی فطرت و بر اساس کلام نورانی امام علی (علیه السلام): "أنْ تُحِبَّ للنّاسِ ما تُحِبُّ لنَفْسِکَ، و تَکْرَهَ لَهُم ما تَکْرَهُ لَها" آنچه بر خود می پسندی برای مردم نیز بپسند و آنچه برای خود نمی پسندی برای آنها نیز نپسند!)، حقیقت زندگی را شکل می دهد؛ پدیده ای شگرف که حلقه‌ی مکمل میان فطرت و هم گرایی اجتماعی است و انسانها باوجود همه تفاوت ها، زندگی را مبنای اشتراک خود در نظر گرفته و با عرف گرایی(حفظ نظام اجتماعی)، به خلقت هدایت یافته «قالَ رَبُّنَا الَّذِی أَعْطی کُلَّ شَیْ ءٍ خَلْقَهُ ثُمَّ هَدی ؛ "خدای ما آن کسی است که همه موجودات عالم را نعمت وجود خاص خودش بخشیده و سپس (به راه کمالش) هدایت کرده است"، (بخوانید به فطرت) باز می گردند.
منبع: كادو دونی
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب